علوم زیستی دریا
داور رضایی منش؛ پریسا امیری فارسانی
چکیده
تعادل هموستاتیک، تعادلی پویا بین فرآیند تشکیل لخته و مکانیسم تجزیه لخته خونی است. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی منتخب در آب، بر شاخص های فیبرینولیتیک(t-PA، PAI-1، کمپلکس t-PA/PAI-1 و دی دایمر) در ورزشکاران بازنشسته است. به همین منظور 20 مرد داوطلب سالم انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تمرین( 10n=) و کنترل( 10=n) تقسیم شدند. ...
بیشتر
تعادل هموستاتیک، تعادلی پویا بین فرآیند تشکیل لخته و مکانیسم تجزیه لخته خونی است. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی منتخب در آب، بر شاخص های فیبرینولیتیک(t-PA، PAI-1، کمپلکس t-PA/PAI-1 و دی دایمر) در ورزشکاران بازنشسته است. به همین منظور 20 مرد داوطلب سالم انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تمرین( 10n=) و کنترل( 10=n) تقسیم شدند. دو گروه از نظر سن و شاخص توده بدن همسان بودند. برنامه تمرینی درگروه مورد شامل تمرین هوازی در آب به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه با شدت 55 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب بود. گروه شاهد در مدت تحقیق در هیچ برنامه منظم ورزشی شرکت نکردند. نمونه های خونی برای اندازه گیری آنتی ژن t-PA، آنتی ژن PAI-1، کمپلکس t-PA/PAI-1 و دی دایمر گرفته شدند. برای مقایسه میانگین پارامترها از آزمون های تی مستقل و وابسته در سطح 05/0 = α استفاده گردید. نتایج نشان داد که مقادیر t-PA(001/0=P) و t-PA/PAI-1 (003/0=P) در گروه تمرین افزایش معنی داری و مقادیر PAI-1 (001/0=P) و دی دایمر (001/0=P) کاهش معنی داری داشته است. مقایسه تغییرات بین گروهی نشان داد که تغییرات t-PA (022/0=P) وPAI-1 (038/0=P) بین دو گروه معنی دار بود. بر اساس نتایج این تحقیق تمرین در آب می تواند از طریق افزایش سطوح t-PA و کاهش سطوح PAI-1، در جلوگیری از تشکیل ترومبوز و بروز ناگهانی بیماری های قلبی در ورزشکاران بازنشسته مؤثر باشد.
علوم انسانی دریا
داور رضایی منش؛ پریسا امیری فارسانی
چکیده
آپلین و رزیستین دو آدیپوکین جدید که از بافت چربی ترشح و با مقاومت به انسولین و دیابت نوع 2 در ارتباط هستند. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر یک دوره تمرین هوازی در آب بر سطوح پلاسمایی آپلین و رزیستین در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 بود. آزمودنی های این پژوهش 20 مرد مبتلا به دیابت نوع 2 به صورت تصادفی به دو گروه تمرین (10=n) و کنترل (10=n) تقسیم شدند. ...
بیشتر
آپلین و رزیستین دو آدیپوکین جدید که از بافت چربی ترشح و با مقاومت به انسولین و دیابت نوع 2 در ارتباط هستند. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر یک دوره تمرین هوازی در آب بر سطوح پلاسمایی آپلین و رزیستین در مردان مبتلا به دیابت نوع 2 بود. آزمودنی های این پژوهش 20 مرد مبتلا به دیابت نوع 2 به صورت تصادفی به دو گروه تمرین (10=n) و کنترل (10=n) تقسیم شدند. دو گروه از نظر سن و شاخص توده بدن همسان بودند. برنامه تمرینی درگروه مورد شامل تمرین هوازی در آب به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه با شدت 55 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب بود. گروه کنترل در مدت تحقیق در هیچ برنامه منظم ورزشی شرکت نکردند. نمونههای خونی قبل و بعد از برنامه تمرینی برای اندازهگیری آپلین و رزیستین گرفته شد. برای مقایسه میانگین پارامترها از تی مستقل و وابسته در سطح 05/0=α استفاده گردید. نتایج نشان داد که مقادیر آپلین (001/0=P) و رزیستین (034/0=P) در گروه تمرین کاهش معنی داری داشته است. مقایسه تغییرات بین گروهی نشان داد که تغییرات آپلین (343/0=P) و رزیستین (412/0=P) معنی دار نبود. بر اساس نتایج این تحقیق به نظر می رسد تمرین هوازی در آب می تواند از طریق کاهش سطوح آپلین و رزیستین در کنترل قند خون و درمان مردان مبتلا به دیابت نوع 2 مؤثر باشد.
علوم انسانی دریا
پریسا امیری فارسانی؛ داور رضایی منش
چکیده
چکیدهزمینه و هدف: یکی از علل اصلی حملات قلبی عدم تعادل در سیستم هموستاز است که می توانند منجر به ترومبوز شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرینات هوازی در آب بر فیبرینوژن، CRP، سیستاتین C و نیمرخ لیپیدی در دانشجویان غیر ورزشکار بود. روش بررسی: در این بررسی 30 دختر غیر ورزشکار با دامنه سنی 18 تا 27 سال انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تجربی ...
بیشتر
چکیدهزمینه و هدف: یکی از علل اصلی حملات قلبی عدم تعادل در سیستم هموستاز است که می توانند منجر به ترومبوز شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرینات هوازی در آب بر فیبرینوژن، CRP، سیستاتین C و نیمرخ لیپیدی در دانشجویان غیر ورزشکار بود. روش بررسی: در این بررسی 30 دختر غیر ورزشکار با دامنه سنی 18 تا 27 سال انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تجربی (15=n) و کنترل (15=n) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 12 هفته و هر هفته سه جلسه در تمرینات هوازی در آب شرکت کردند. نمونه خونی جهت بررسی فاکتورهای سیستاتینC، فیبرینوژن، CRP، تری گلیسرید، کلسترول، لیپوپروتئین کم چگال (LDL) و لیپوپروتئین پر چگال (HDL) گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تمرینات هوازی در آب باعث کاهش معنی دار فیبرینوژن (037/0= P)، سیستاتین C (013/0=P)، تری گلیسرید (005/0=P) و کلسترول (003/0= P) در گروه تجربی شد. اما در سایر متغیرها تفاوت معنی داری ایجاد نکرد.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که شرکت منظم در تمرینات هوازی از طریق کاهش برخی شاخص های التهابی مثل فیبرینوژن، و سیستاتین C ممکن است باعث کاهش خطرات قلبی- عروقی شود.واژه های کلیدی: فیبرینوژن، سیستاتین C، پروتئین واکنشگر C، لیپوپروتئین کم چگال، لیپوپروتئین پر چگال.