علوم زیستی دریا
عصمت سلیمی؛ حسین ذوالقرنین؛ بیتا ارچنگی؛ محمدتقی رونق؛ سیداحمد قاسمی
چکیده
در این مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت ماهیان گورخری گنو و معمولی با استفاده از روش PCR-RFLP بررسی گردید. جهت تعیین تنوع ژنتیکی این دو ماهی در حوضه خلیج فارس، تعداد 30 نمونه ماهی گورخری گنو (Aphanius ginaonis) از چشمه آب گرم گنو در استان هرمزگان و 30 نمونه ماهی گورخری معمولی (Aphanius dispar) از چشمه آب گرم میراحمد در استان بوشهر جمعآوری گردید. جهت هضم آنزیمی ...
بیشتر
در این مطالعه تنوع ژنتیکی جمعیت ماهیان گورخری گنو و معمولی با استفاده از روش PCR-RFLP بررسی گردید. جهت تعیین تنوع ژنتیکی این دو ماهی در حوضه خلیج فارس، تعداد 30 نمونه ماهی گورخری گنو (Aphanius ginaonis) از چشمه آب گرم گنو در استان هرمزگان و 30 نمونه ماهی گورخری معمولی (Aphanius dispar) از چشمه آب گرم میراحمد در استان بوشهر جمعآوری گردید. جهت هضم آنزیمی محصول PCR به طول 550 جفتباز در ناحیه D-loopمیتوکندریایی، از 5 آنزیم محدودگرAluI, DpnI, Eco47I, HindIII HinfI استفاده شد. در نتیجه این آنالیزها، 12 هاپلوتیپ متفاوت به دست آمد که 9 هاپلوتیپ مربوط به ماهی گورخری گنو و 3 هاپلوتیپ مربوط به ماهی گورخری معمولی بود. 4 هاپلوتیپ به دست آمده در ماهی گورخری گنو جزء هاپلوتیپهای نادر بودند. در ماهی گورخری معمولی هاپلوتیپ AAAAA بیشترین فراوانی را دارا بود و در ماهی گورخری گنو هاپلوتیپهای EABAB، EACAB و CABAB بیشترین فراوانی را نشان دادند. میزان تنوع هاپلوتیپی در درون جمعیت نمونه های ماهی A.ginaonis ، 79/0 و در نمونه های ماهی A.dispar ، 3/0 و تنوع نوکلئوتیدی در درون جمعیت نمونه های ماهی A.ginaonis، 19/0 و در نمونه های ماهی A.dispar ، 05/0 محاسبه گردید. محاسبه تنوع هاپلوتیپی و نوکلئوتیدی نشان داد که تنوع در ژنوم میتوکندریایی ماهی گورخری گنو بالاتر از ماهی گورخری معمولی است. بررسیهای انجام شده بر ژنوتیپهای حاصله نشان داد که PCR-RFLP تکنیک مناسبی جهت تعیین تنوع ژنتیکی در دو گونه ماهی مذکور میباشد.
علوم زیستی دریا
لقمان نادری؛ علی شعبانی؛ بهاره شعبانپور؛ حمیدرضا رضایی
چکیده
کفال پوزه باریک گونه غیربومی دریای خزر است که در سالهای 1930 تا 1934 از دریای سیاه به دریای خزر معرفی گردید و با موفقیت استقرار یافت و در حال حاضر از گونههای اقتصادی دریای خزر میباشد. از آنجا که هیچ اطلاعاتی در سطح مولکولی در مورد این گونه پس از 8 دهه حضور در دریای خزر وجود ندارد لذا در این مطالعه به منظور بررسی ساختار ژنتیکی کفال پوزه ...
بیشتر
کفال پوزه باریک گونه غیربومی دریای خزر است که در سالهای 1930 تا 1934 از دریای سیاه به دریای خزر معرفی گردید و با موفقیت استقرار یافت و در حال حاضر از گونههای اقتصادی دریای خزر میباشد. از آنجا که هیچ اطلاعاتی در سطح مولکولی در مورد این گونه پس از 8 دهه حضور در دریای خزر وجود ندارد لذا در این مطالعه به منظور بررسی ساختار ژنتیکی کفال پوزه باریک در دو منطقه بابلسر (27 نمونه) و تنکابن (30 نمونه) استان مازندران از 6 لوکوس ریزماهواره استفاده شد. نتایج غنای آللی پایین (5Na = ) و سطح هتروزایگوسیتی را بالا (821/0(Ho = نشان داد بنابراین تنوع ژنتیکی این گونه نسبت به ماهیان دریایی بسیار پایین میباشد. همچنین شاخص تمایز ژنتیکی بین مناطق بسیار پایین بود (032/0) که میتواند به دلیل مهاجرتهای طبیعی این گونه و پدید آمدن جریان ژنی بالا (4/10) بین این مناطق باشد.
ایمان قنواتی؛ حسین ذوالقرنین؛ هدی خالدی
چکیده
به منظور بررسی تنوع ژنتیکی درختان حرا در سواحل استان هرمزگان با استفاده از روش مولکولی RAPD تعداد 40 نمونه از برگ درختان حرا در ایستگاه های مختلف ( بنادر جاسک، خمیر، تیاب و جزیره قشم ) جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل و پس از استخراج DNA بوسیله 30 پرایمر در واکنش زنجیره ای پلیمراز مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج کار نشان داد که بیشترین میزان میانگین ...
بیشتر
به منظور بررسی تنوع ژنتیکی درختان حرا در سواحل استان هرمزگان با استفاده از روش مولکولی RAPD تعداد 40 نمونه از برگ درختان حرا در ایستگاه های مختلف ( بنادر جاسک، خمیر، تیاب و جزیره قشم ) جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل و پس از استخراج DNA بوسیله 30 پرایمر در واکنش زنجیره ای پلیمراز مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج کار نشان داد که بیشترین میزان میانگین تنوع ژنتیکی در جمعیت قشم 458/0 با انحراف معیار 033/0 و کمترین میانگین میزان تنوع ژنتیکی در جمعیت جاسک 423/0 با انحراف معیار 056/0 می باشد. همچنین با استفاده از نرم افزار PopGene میانگین شاخص اطلاعات شانون 643/0 برای چهار جمعیت بدست آمد. مقدار شاخص Fst 011/0 ومیزان جریان ژنی 854/25 محاسبه گردید و دندروگرام UPGMA ترسیم شده براساس فاصله ژنتیکی Nei نیز جدایی واضحی را بین جمعیتها نشان نداد. همچنین آنالیز واریانس مولکولی نشان داد که تنوع بالایی (%99) در درون جمعیتهای مورد بررسی وجود دارد. نتایج حاصل از این تحقیق میتواند اطلاعات سودمندی جهت برنامه-های حفاظتی و مدیریتی این گونه با ارزش بومی ایران فراهم سازد