علوم زیستی دریا
ناصر آق؛ عبدالجبار ایرانی؛ فرزانه نوری؛ امیر توکمه چی
چکیده
در این تحقیق اثرات استفاده از پروبیوتیک لاکتوباسیلوس دلبروکی در سه مرحله از زندگی تاسماهی ایرانی (مرحله اول: شروع تغذیه فعال، مرحله دوم: ماهیان انگشتقد با وزن حدود 10 گرم، مرحله سوم: ماهیان جوان حدود 144 گرمی)، بر شاخصهای رشد، تغذیه و بقاء مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله اول، پروبیوتیک از طریق غنیسازی ناپلی آرتمیا برای تغذیه لاروهای ...
بیشتر
در این تحقیق اثرات استفاده از پروبیوتیک لاکتوباسیلوس دلبروکی در سه مرحله از زندگی تاسماهی ایرانی (مرحله اول: شروع تغذیه فعال، مرحله دوم: ماهیان انگشتقد با وزن حدود 10 گرم، مرحله سوم: ماهیان جوان حدود 144 گرمی)، بر شاخصهای رشد، تغذیه و بقاء مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله اول، پروبیوتیک از طریق غنیسازی ناپلی آرتمیا برای تغذیه لاروهای تازه به تغذیه افتاده تاسماهی ایرانی به مدت 15 روز استفاده گردید، در مراحل دوم (به مدت یک ماه) و سوم (به مدت دو ماه) پروبیوتیک به غذا اسپری و برای تغذیه ماهیان استفاده گردید. در پایان روز پانزدهم مرحله اول تحقیق، مقادیر طول کل، وزن کل، افزایش وزن و رشد ویژه در ماهیان تغذیهشده با ناپلی آرتمیای غنیسازی نشده (تیمار 3) بهطور معنیداری بیشتر از سایر تیمارها بود. از نظر ضریب تبدیل غذایی و درصد بقاء، فقط ماهیان تغذیه شده با غذای کنسانتره با سایر تیمارها اختلاف معنیدار داشتند. در پایان روز سیام، مقادیر طول کل، وزن کل، افزایش وزن و رشد ویژه در ماهیان تغذیه شده با جیره ترکیبی کنسانتره و ناپلی آرتمیای غنیسازی نشده (تیمار 4) بهطور معنیداری بیشتر از سایر تیمارها بود. در پایان مرحله دوم، هیچ کدام از تیمارها از نظر شاخصهای بررسیشده، اختلاف معنیداری نشان ندادند. در پایان مرحله سوم تحقیق، مقادیر وزن کل، افزایش وزن و رشد ویژه در ماهیان تغذیه شده با هردو سویه پروبیوتیک بهطور معنیداری بالاتر از گروه شاهد بود. بنابراین برای بهبود رشد و بقاء ماهیان جوان تاسماهی ایرانی بایستی حداقل 2 ماه با غذای حاوی پروبیوتیک تغذیه شوند.
علوم زیستی دریا
وحید مرشدی؛ ناصر آق؛ جاسم غفله مرمضی؛ فرزانه نوری؛ تکاور محمدیان
چکیده
هدف از این مطالعه، بررسی اثرات جداگانه و ترکیبی پروبیوتیک با پربیوتیک جیره بر عملکرد رشد، پاسخ ایمنی غیراختصاصی، ترکیب لاشه، فعالیت آنزیم گوارشی و فلور باکتریایی روده بچهماهی صبیتی (Sparidentex hasta) بود. برای این منظور تعداد 425 قطعه ماهی با میانگین وزنی 3/0 ± 64/7 گرم از پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور تهیه شد. این مطالعه در قالب یک طرح ...
بیشتر
هدف از این مطالعه، بررسی اثرات جداگانه و ترکیبی پروبیوتیک با پربیوتیک جیره بر عملکرد رشد، پاسخ ایمنی غیراختصاصی، ترکیب لاشه، فعالیت آنزیم گوارشی و فلور باکتریایی روده بچهماهی صبیتی (Sparidentex hasta) بود. برای این منظور تعداد 425 قطعه ماهی با میانگین وزنی 3/0 ± 64/7 گرم از پژوهشکده آبزی پروری جنوب کشور تهیه شد. این مطالعه در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار (45 قطعه ماهی به ازاء هر تکرار) در داخل مخازن فایبرگلاس 300 لیتری انجام شد. بچه ماهیان به مدت 42 روز با جیرههای حاوی 0 (گروه شاهد)، 106×1 CFU پروبیوتیک (Lactobacillus plantarum) در هر گرم غذا (تیمار 1)، 5/0 و 1 درصد زایلواولیگوساکارید+ 106×1 CFU پروبیوتیک در هر گرم غذا (تیمار 2 و 3) در حد 5/4 درصد وزن بدن تغذیه شدند. در پایان آزمایش نمونههای لاشه، روده، خون، پلاسما و موکوس جمعآوری شد. نتایج حاصل نشان داد که پروبیوتیک و پربیوتیک جیره عملکرد رشد، فلور باکتریایی روده و پاسخ ایمنی غیراختصاصی ماهی صبیتی را تغییر نداد (05/0 < P). با این حال فعالیت باکتری کشی پلاسما تیمار شاهد به صورت معنی داری بالاتر از تیمار 3 بود (05/0 >P ). میزان پروتئین و رطوبت لاشه تیمار 2 اختلاف معنی داری را با گروه شاهد نشان داد (05/0 >P ). نتایج این مطالعه نشان داد فعالیت آنزیم های گوارشی شامل آلکالین پروتئاز، آمیلاز و لیپاز به وسیله افزودن پروبیوتیک و پربیوتیک به جیره تحت تاثیر قرار می گیرد (05/0 > P).
نفیسه پریچه؛ حجت ا... جعفریان؛ محمد هرسیج؛ علی رضا احمدی؛ جواد سهندی
چکیده
مطالعه حاضر به منظور ارزیابی تأثیرعصاره آنزیمی تولید شده به وسیله پنج گونه باسیلوس پروبیوتیکی بر رشد و ترکیبات بیوشیمیایی لاشه لاروهای ماهی قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss) با وزن اولیه 197/0 ± 583/0 گرم صورت گرفت. عصاره آنزیمی توسط باسیلوسهای پروبیوتیکی در محیط کشت مایع با غلظتهای106 × 1، 107 × 1و 108 × 1 واحد کلنی در 100 گرم ...
بیشتر
مطالعه حاضر به منظور ارزیابی تأثیرعصاره آنزیمی تولید شده به وسیله پنج گونه باسیلوس پروبیوتیکی بر رشد و ترکیبات بیوشیمیایی لاشه لاروهای ماهی قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss) با وزن اولیه 197/0 ± 583/0 گرم صورت گرفت. عصاره آنزیمی توسط باسیلوسهای پروبیوتیکی در محیط کشت مایع با غلظتهای106 × 1، 107 × 1و 108 × 1 واحد کلنی در 100 گرم محیط کشت تولید شد و به ترتیب به جیرههای لاروهای ماهی قزلآلای رنگینکمان افزوده شد. نتایج بدست آمده از زیستسنجی لاروها در انتهای دوره مطالعه نشان داد که استفاده از سوسپانسیون آنزیمی با بیشترین غلظت میکروبی (108 × 1 واحد کلنی در 100 گرم) در تیمار سوم (77/3 ± 02/20 گرم) باعث افزایش معنیدار رشد گردیده است (05/0P
علوم زیستی دریا
وحید مرشدی؛ محمود نفیسی بهابادی؛ مریم عضدی؛ محمد مدرسی؛ سماء چراغی
چکیده
در مطالعه حاضر اثرات سطوح مختلف پروبیوتیک (Lactobacillus plantarum) در جیره غذایی ماهی سی باس آسیایی بر روی ترکیب لاشه، پارامترهای های بیوشیمیایی سرم خون (گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید و آلبومین) و آنزیم های کبدی (لاکتات دهیدروژناز، آلکالین فسفاتاز، آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز) بررسی شد. این آزمایش با سه تیمار و یک گروه شاهد ...
بیشتر
در مطالعه حاضر اثرات سطوح مختلف پروبیوتیک (Lactobacillus plantarum) در جیره غذایی ماهی سی باس آسیایی بر روی ترکیب لاشه، پارامترهای های بیوشیمیایی سرم خون (گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید و آلبومین) و آنزیم های کبدی (لاکتات دهیدروژناز، آلکالین فسفاتاز، آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز) بررسی شد. این آزمایش با سه تیمار و یک گروه شاهد برای یک دوره 4 هفته ای انجام شد. تیمارها 0، 106×1، 106×2 و 106×3 برحسب واحد کلنی (CFU) پروبیوتیک در هر گرم جیره پایه را شامل شد. ماهیان با وزن متوسط اولیه 89/0± 26/50 گرم به طور کاملا تصادفی در تانکها توزیع شدند و در هر تانک تعداد 20 قطعه ماهی ذخیره سازی شد. غذادهی دوبار در روز انجام شد. نتایج حاصل نشان داد که استفاده از سطوح مختلف پروبیوتیک در جیره غذایی تاثیر معنی داری بر پارامترهای بیوشیمیایی سرم خون و آنزیم های کبدی ماهی سی باس آسیایی ندارد (05/0> P). سطوح مختلف پروبیوتیک میزان پروتئین، خاکستر و رطوبت لاشه را بین تیمارها و گروه شاهد تحت تاثیر قرار نداد (05/0> P). علاوه بر این، میزان چربی لاشه در تیمار 2 و 3 به طور معنی داری بالاتر از تیمارهای شاهد و تیمار 1 بود. همچنین میزان عصاره عاری از ازت (NFE) بین گروه شاهد و تیمار 3 به صورت معنی داری تفاوت داشت (05/0> P). بطور کلی این مطالعه نشان داد که این پروبیوتیک تاثیری بر روی پارمترهای بیوشیمیایی خون و آنزیم های کبدی ندارد اما در سطوح بالا می تواند اثرات مثبتی بر ترکیبات لاشه ماهی سی باس آسیایی داشته باشد.