امیدوار فرهادیان؛ نرجس بختیاری؛ نصرالله محبوبی صوفیانی؛ مهدی محمدی
چکیده
در این تحقیق محتویات روده میگوی پاسفید (Litopenaeus vannamei) در استخرهای خاکی در منطقه دلوار بوشهر در طی یک دوره پرورش 113 روزه با نمونه برداری در فواصل 15روز بررسی گردید. نتایج نشان داد غذای مصنوعی (کنسانتره) بیشترین درصد وزنی روده (رودهپیشین، روده میانی و رودهپسین) را داشت و سپس به ترتیب دتریت، زئوپلانکتون، فیتوپلانکتون و درشت کفزیان ...
بیشتر
در این تحقیق محتویات روده میگوی پاسفید (Litopenaeus vannamei) در استخرهای خاکی در منطقه دلوار بوشهر در طی یک دوره پرورش 113 روزه با نمونه برداری در فواصل 15روز بررسی گردید. نتایج نشان داد غذای مصنوعی (کنسانتره) بیشترین درصد وزنی روده (رودهپیشین، روده میانی و رودهپسین) را داشت و سپس به ترتیب دتریت، زئوپلانکتون، فیتوپلانکتون و درشت کفزیان حضور داشتند. درشت کفزیان در محتویات روده لاروها در آغازدوره پرورش در حالیکه سایر اقلام غذایی در تمام دوره پرورش مشاهده شد. بیشترین حضور دتریتها در لاروهای 26 و 40 روزه بود و بالاترین میزان فیتوپلانکتونها در روزهای پایانی دوره درلاروهای 86 روزه بدست آمد. زئوپلانکتونها در تمام دوره پرورش در بخش های روده تقریبامقادیر یکسان داشت در حالیکه درشت کفزیان فقط در لاروهای 26 روز دیده شد و در روده پیشین و میانی بیشترین بودند. میانگین بیشترین درصد شاخص پری در روده پیشین (95/0%) و کمترین میزان آن در روده پسین (20/0%) بدست آمد. رنگ قهوهای- سبز در بخشها مختلف روده غالب بودکه می تواند دلیل بر مصرف تولیدات طبیعی موجود در استخر باشد. این مطالعه نشان داد که میزان زیادی از غذای مصرفی میگوی پاسفید از طریق تولیدات طبیعی استخرها تامین می شود. همچنین ، دتریت ها و پلانکتونها در پرورش میگوی پاسفید اهمیت فراوانی دارد.