علوم غیر‌زیستی دریا
عباس مدحجی؛ یدالله نیکپور قنواتی؛ آرش لرکی؛ فواد بوعذار
چکیده
سنجش فلزات سنگین در آب، رسوب و ماهیان، همیشه معیاری برای سنجش آلودگی محیط و میزان تأثیر آن بر اکوسیستم انسانی بوده است. در این پژوهش نمونه‌برداری از بازار ماهی‌فروشان خرمشهر صورت گرفت و از عضله ماهی‌های سرخو، شوریده، زبان، کفشک، حلوا سفید و میگو نمونه برداری انجام گرفت. طبق نتایج به‌دست‌آمده، غلظت فلز سنگین Fe نسبت به سایر فلزات، ...
بیشتر
سنجش فلزات سنگین در آب، رسوب و ماهیان، همیشه معیاری برای سنجش آلودگی محیط و میزان تأثیر آن بر اکوسیستم انسانی بوده است. در این پژوهش نمونه‌برداری از بازار ماهی‌فروشان خرمشهر صورت گرفت و از عضله ماهی‌های سرخو، شوریده، زبان، کفشک، حلوا سفید و میگو نمونه برداری انجام گرفت. طبق نتایج به‌دست‌آمده، غلظت فلز سنگین Fe نسبت به سایر فلزات، در همه نمونههای موردمطالعه بیشتر بود. روند تغییر غلظت برای سایر فلزات سنگین در بافت عضله ماهیان و میگو Metapenaeus affinis به ترتیب Zn>Cu > Ni> Pb> Cd مشاهده شد. بیشترین غلظت فلزات Cd و Pb در ماهی شوریده و کفشک با 19/0 و 24/0 میکروگرم بر گرم و برای فلزات Fe و Zn در ماهی شوریده به ترتیب برابر با 14/14 و 42/8 میکروگرم بر گرم و برای کفشک ماهی همین فلزات با به ترتیب با غلظت 9/20 و 98/9 اندازه گیری شد. غلظت آهن و روی در میگو 13/32 و 18/15 میکروگرم بر گرم، در ماهی سرخو غلظت نیکل 29/0 میکروگرم بر گرم و در آخر، بیشترین غلظت فلز Pb در ماهی کفشک با 24/0 میکروگرم بر گرم مشاهده شد. بیشترین میزان آلودگی در میگو و با فلز Feبا غلظت 13/32 میکروگرم بر گرم بدست آمد. در حالی، که کمترین میزان آلودگی در ماهی حلوا سفید مشاهده شد. دلیل این امر نیز، وجود میزان کادمیم کمتر از حد تشخیص دستگاه بود.