علوم زیستی دریا
میلاد عادل؛ رضا صفری؛ سکینه یگانه؛ شراره احمدوند
چکیده
این تحقیق به منظور ارزیابی تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک گروبیوتیک جیره بر روی برخی شاخصهای رشد، بازماندگی، ترکیبات لاشه و میکروبیوتای رودهای فیل ماهیان (Huso huso) جوان پرورشی در کارگاه پرورش ماهیان خاویاری در استان مازندران اجرا شد. 4 گروه از فیل ماهیان با میانگین وزنی 8/5±82/40 گرم در حوضچههای فایبرگلاس با تراکم 20 عدد ماهی در هر حوضچه، ...
بیشتر
این تحقیق به منظور ارزیابی تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک گروبیوتیک جیره بر روی برخی شاخصهای رشد، بازماندگی، ترکیبات لاشه و میکروبیوتای رودهای فیل ماهیان (Huso huso) جوان پرورشی در کارگاه پرورش ماهیان خاویاری در استان مازندران اجرا شد. 4 گروه از فیل ماهیان با میانگین وزنی 8/5±82/40 گرم در حوضچههای فایبرگلاس با تراکم 20 عدد ماهی در هر حوضچه، به مدت 56 روز با سطوح مختلف گروبیوتیک (0، 5/0، 1 و 2 درصد غذا، هر تیمار با 3 تکرار) غذادهی شدند. در انتهای دوره شاخصهای رشد (میانگین افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، شاخص وضعیت، ضریب تبدیل غذایی، ضریب سودمندی پروتئین مصرفی، شاخص کبدی، ضریب رشد ویژه)، درصد بازماندگی، ترکیبات لاشه و میکروبیوتای رودهای این تیمارها با تیمار شاهد مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد، که فیل ماهیان تغذیه شده با سطح 2 درصد گروبیوتیک، از شاخصهای رشد بهتر و بازماتدگی بیشتری نسبت به تیمار شاهد و نیم درصد برخوردارند (05/0P). تعداد باکتریهای اسید لاکتیک و تعداد کل باکتری های زیست پذیر روده در طی آزمایش در تمامی تیمارها افزایش یافته و اختلاف معناداری در تعداد آنها در تیمار 2 درصد نسبت به سایر تیمارها در پایان آزمایش مشاهده شد (05P
بهرام فلاحتکار
چکیده
در این مطالعه، سطوح مختلف ویتامین C بر عملکرد تفریخ و بازماندگی ناپلیوس های حاصله در دماهای مختلف مورد بررسی و سنجش قرار گرفت. آزمایش اول به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف (صفر، 500، ppm1000) ویتامین C از نوع ال-آسکوربیل-2-پلی فسفات بر درصد تفریخ سیست آرتمیای دریاچه مهارلو در 6 تکرار صورت گرفت. نتایج این آزمایش نشان داد مقادیر مختلف ویتامین C ...
بیشتر
در این مطالعه، سطوح مختلف ویتامین C بر عملکرد تفریخ و بازماندگی ناپلیوس های حاصله در دماهای مختلف مورد بررسی و سنجش قرار گرفت. آزمایش اول به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف (صفر، 500، ppm1000) ویتامین C از نوع ال-آسکوربیل-2-پلی فسفات بر درصد تفریخ سیست آرتمیای دریاچه مهارلو در 6 تکرار صورت گرفت. نتایج این آزمایش نشان داد مقادیر مختلف ویتامین C بر درصد تفریخ آرتمیا اثر معنی دار دارد. آزمایش دوم به منظور بررسی تاثیر دماهای مختلف (1، 4، C˚16) بر درصد بازماندگی ناپلی های آرتمیای حاصل از تفریخ سیست های آزمایش اول انجام شد. در این بخش مقادیر مختلف ویتامین C آزمایش اول را با 6 تکرار در سه دمای مختلف به مدت 48 ساعت قرار داده، سپس درصد بازماندگی ناپلی ها بدست آورده شد. نتایج آزمایش دوم نشان داد که اثر متقابل مقدار ویتامین C و درجه حرارت همچنین اثر مقادیر مختلف ویتامین C بر درصد بازماندگی ناپلی های آرتمیا معنی دار نبود. اثر دماهای مختلف 1، 4، C˚16 بر درصد بازماندگی ناپلی ها معنی دار بود و درصد بازماندگی ناپلی آرتمیا در دمای C˚16 بیش از دماهای 1 و C˚4 بود.
هومن پورخسرو؛ مازیار یحیوی؛ امیرهوشنگ بحری؛ حجت اله فروغی فرد؛ نسیم نجمی
دوره 11، شماره 3 ، آبان 1391، ، صفحه 22-30
چکیده
این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات اسیدهای چرب غیر اشباع بلند زنجیره (EPA و DHA) بر رشد و بازماندگی پست لاروهای میگوی پا سفید )1PL- تا 15(PL- در پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، واقع در شهرستان بندرعباس انجام گردید. آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی در قالب 5 تیمار با 3 تکرار در 15 مخزن آب 20 لیتری صورت پذیرفت. ناپلیهای آرتمیا با استفاده ...
بیشتر
این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات اسیدهای چرب غیر اشباع بلند زنجیره (EPA و DHA) بر رشد و بازماندگی پست لاروهای میگوی پا سفید )1PL- تا 15(PL- در پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، واقع در شهرستان بندرعباس انجام گردید. آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی در قالب 5 تیمار با 3 تکرار در 15 مخزن آب 20 لیتری صورت پذیرفت. ناپلیهای آرتمیا با استفاده از 0 تا 4 درصد روغن کبد کاد (تیمارهای A تا E) غنیسازی شده و لاروها 6 بار در روز و با فاصله زمانی 4 ساعت از آنها تغذیه گردیدند. پست لاروهای تیمار D که از ناپلی آرتمیای غنی شده با سطح 3% تغذیه شده بودند بیشترین میزان رشد را داشته و تفاوت معنیدار با سایر تیمارها نشان دادند (05/0>P). بالاترین درصد بازماندگی مربوط به پست لاروهای تیمار E بود که از ناپلی آرتمیای غنی شده با سطح 4% تغذیه شده ولی، با تیمارهای D و C یعنی سطح 3% و2% تفاوت معنیدار نشان ندادند (05/0<P). پست لاروهای تیمار شاهد یا A که با ناپلی آرتمیای غنی نشده تغذیه شده بودند کمترین میزان رشد و بازماندگی را داشتند. آزمایش حاضر نشان داد که اسیدهای چرب غیر اشباع بلند زنجیره بر روی افزایش عملکرد رشد و درصد بازماندگی لاروهای میگوی پا سفید اثر مثبت دارد.
شایان قبادی؛ مجید رزاقی منصور؛ رضا اکرمی؛ کیا امانی دنجی؛ عباس اسماعیلی ملاء
دوره 10، شماره 4 ، دی 1390، ، صفحه 67-77
چکیده
این پژوهش به منظور ارزیابی تأثیر سطوح مختلف پربیوتیک مانان الیگوساکارید بر شاخص های رشد، بازماندگی، ترکیب لاشه و تراکم لاکتوباسیل روده در فیل ماهی (Huso huso) جوان پرورشی به مدت 46 روز انجام گرفت. آزمایش با استفاده از طرح کاملاٌ تصادفی شامل سطوح صفر (شاهد)، 2 و 4 گرم پربیوتیک مانانالیگوساکارید به ازای هر کیلوگرم جیره در قالب سه تیمار ...
بیشتر
این پژوهش به منظور ارزیابی تأثیر سطوح مختلف پربیوتیک مانان الیگوساکارید بر شاخص های رشد، بازماندگی، ترکیب لاشه و تراکم لاکتوباسیل روده در فیل ماهی (Huso huso) جوان پرورشی به مدت 46 روز انجام گرفت. آزمایش با استفاده از طرح کاملاٌ تصادفی شامل سطوح صفر (شاهد)، 2 و 4 گرم پربیوتیک مانانالیگوساکارید به ازای هر کیلوگرم جیره در قالب سه تیمار با سه تکرار طراحی شد. آزمایش درون مخازن فایبرگلاس 2000 لیتری که با 900 لیتر آب پر شده بود انجام گرفت. تعداد 15 عدد فیل ماهی جوان با میانگین وزنی57/0± 89/46 گرم درون مخازن، ذخیره سازی و تا حد سیری تغذیه شدند. نتایج با استفاده از آنالیز رگرسیون و ضریب همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با توجه به نتایج بدست آمده تفاوت معنی داری از نظر رشد و کارایی تغذیه در بین تیمارها وجود نداشت به طوری که فقط در سطح 4 گرم در کیلوگرم مانان الیگوساکارید تفاوت معنی داری از نظر غذای خورده شده به ازای هر ماهی مشاهده شد کمترین و بیشترین عملکرد رشد به ترتیب درسطح 4 و 2 گرم مانانالیگوساکارید در هر کیلوگرم جیره بود. از نظر بازماندگی تفاوت معنی داری در بین تیمارها مشاهده نگردید. یافته های آنالیز لاشه نشان داد که افزودن مانان الیگوساکارید به جیره در سطح 2 گرم در کیلوگرم باعث تفاوت معنی داری در مقدار چربی لاشه گردید. ولی در میزان پروتئین، خاکستر و رطوبت تفاوت معنی داری در بین تیمارها مشاهده نشد. تفاوت معنی داری در تعداد کل لاکتوباسیل های روده تیمار شاهد با تیمارهای آزمایشی مشاهده نگردید .نتایج مطالعه حاضر نشان داد که سطوح مختلف پربیوتیک مانان الیگوساکارید مورد مطالعه تأثیری بر افزایش عملکرد رشد و تغذیه در فیل ماهی جوان پرورشی ندارند و این پربیوتیک نمی تواند مکمل مناسبی برای جیره غذایی فیل ماهی باشد.
کریم گلشاهی؛ عبدالرحیم وثوقی؛ ابوالقاسم اسماعیلی فریدونی؛ ولی ا... جعفری شموشکی؛ علی اکبر پاسندی سیاقی
دوره 10، شماره 1 ، فروردین 1390، ، صفحه 78-86
چکیده
اثر شدت و طول دوره نوری در یک دوره 40 روزه بر روی رشد و بازماندگی میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) انجام گرفت. بعد از سازگاری اولیه، میگوهای جوان سه ماهه با وزن اولیه 20/0±13/8 گرم در تانکهای فایبرگلاسی با ظرفیت 300 لیتر با تراکم 12 عدد در هر تانک ذخیره شدند. با استفاده از لامپهای فلوئورسنت، شدت های نوری 50 و 1500 لوکس و فتوپریودهای 24 ساعت ...
بیشتر
اثر شدت و طول دوره نوری در یک دوره 40 روزه بر روی رشد و بازماندگی میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) انجام گرفت. بعد از سازگاری اولیه، میگوهای جوان سه ماهه با وزن اولیه 20/0±13/8 گرم در تانکهای فایبرگلاسی با ظرفیت 300 لیتر با تراکم 12 عدد در هر تانک ذخیره شدند. با استفاده از لامپهای فلوئورسنت، شدت های نوری 50 و 1500 لوکس و فتوپریودهای 24 ساعت روشنایی کامل ـ بدون تاریکی و 12 ساعت روشنایی ـ 12 ساعت تاریکی در چهار تیمار شامل: 50 لوکس با 24 ساعت روشنایی، 50 لوکس با 12 ساعت روشنایی، 1500 لوکس با 24 ساعت روشنایی و 1500 لوکس با 12 ساعت روشنایی مهیا شد. درجه حرارت و شوری آب در طول دوره آزمایش بهترتیب در محدوده بین 31-29 درجه سانتیگراد و 26-25 قسمت در هزار حفظ گردید. نتایج نشان داد بیشترین و کمترین مقادیر ضریب رشد ویژه بهترتیب در تیمارهای 50 لوکس با 24 ساعت روشنایی و 1500 لوکس با 24 ساعت روشنایی بدست آمده و اختلاف معنیداری در بین این دو تیمار مشاهده شد (0.05>P)، سپس تیمار 50 لوکس با 12 ساعت روشنایی، بهترین ضریب رشد ویژه را داشته هر چند که اختلاف معنیداری با سایر تیمارها نداشت (0.05<P). شدت و طول دورههای نوری بهکار رفته در این مطالعه تاثیری بر میزان بازماندگی مرحله جوانی میگوی سفید هندی نداشت، در حالیکه بر روی رشد اثرات معنی دار نشان دادند. با توجه به این مطالعه، شدت نور 50 لوکس و طول دوره نوری متفاوت در محدوده 12 یا 24 ساعت روشنایی میتواند جهت دستیابی به میزان رشد بالاتر در میگوی سفید هندی پیشنهاد گردد.
مریم آفتابگرد؛ عباسعلی زمینی؛ هادی ارشاد لنگرودی
دوره 10، شماره 1 ، فروردین 1390، ، صفحه 97-109
چکیده
اثر پری بیوتیک ایمنو استردر سطوح صفر، 2 و 4 درصد بر روی رشد، بقاء و ترکیبات بدن بچه ماهی سفید با وزن اولیّه 02/0 ± 35/0 گرم به مدت 8 هفته بررسی شد. آزمایش با استفاده از طرح کاملاً تصادفی در قالب 1 گروه شاهد و 2 تیمار آزمایشی هر یک با 3 تکرار و به تعداد 150 عدد بچه ماهی سفید در هر تانک انجام شد. غذادهی 20-15 درصد توده زنده متغیّر بود. در پایان آزمایش ...
بیشتر
اثر پری بیوتیک ایمنو استردر سطوح صفر، 2 و 4 درصد بر روی رشد، بقاء و ترکیبات بدن بچه ماهی سفید با وزن اولیّه 02/0 ± 35/0 گرم به مدت 8 هفته بررسی شد. آزمایش با استفاده از طرح کاملاً تصادفی در قالب 1 گروه شاهد و 2 تیمار آزمایشی هر یک با 3 تکرار و به تعداد 150 عدد بچه ماهی سفید در هر تانک انجام شد. غذادهی 20-15 درصد توده زنده متغیّر بود. در پایان آزمایش اگرچه در سطوح 2 و 4 درصد ایمنواستر در مقایسه با گروه شاهد تفاوت معنی داری روی رشد یافت نشد) 0.05 P>)، اما بچه ماهیان انگشت قد سفید تغذیه شده با جیرۀ غذایی حاوی ایمنواستر عملکرد رشد نسبتاً بهتری را نشان دادند. نرخ بقاء بین تیمارها تفاوت معنی دار نداشت. البتّه بین شاهد و گروههای آزمایشی اختلاف معنی داری از نظر پروتئین، فیبر و کربوهیدرات لاشه وجود داشت (0.05≥P).