علوم زیستی دریا
قاسم عشوری؛ وحید یاوری؛ محمود بهمنی؛ محمد علی یزدانی ساداتی؛ رضوان اله کاظمی؛ وحید مرشدی؛ مهرداد فتح اللهی
چکیده
دراین تحقیق توانایی تاسماهیان سیبری با میانگین وزنی 4/0±3/19گرم در مواجهه با دوره های گرسنگی کوتاه مدت و تغذیه مجدد برای یک دوره 40 روزه مورد مطالعه قرار گرفت. تیمار شاهد (F) چهار وعده روزانه در روز تا حد سیری تغذیه شد، تیمار اول (SRF1) 2 روز گرسنگی و 8 روز غذادهی مجدد، تیمار دوم (SRF2) 4 روز گرسنگی و 16 روز غذادهی مجدد و تیمار سوم (SRF3) 8 روز گرسنگی ...
بیشتر
دراین تحقیق توانایی تاسماهیان سیبری با میانگین وزنی 4/0±3/19گرم در مواجهه با دوره های گرسنگی کوتاه مدت و تغذیه مجدد برای یک دوره 40 روزه مورد مطالعه قرار گرفت. تیمار شاهد (F) چهار وعده روزانه در روز تا حد سیری تغذیه شد، تیمار اول (SRF1) 2 روز گرسنگی و 8 روز غذادهی مجدد، تیمار دوم (SRF2) 4 روز گرسنگی و 16 روز غذادهی مجدد و تیمار سوم (SRF3) 8 روز گرسنگی و 32 روز غذادهی مجدد را تجربه کردند. در پایان آزمایش نمونه های خون برای انجام آنالیزهای بیوشیمیایی از هر یک از تیمارهای آزمایشی گرفته شد. در پایان آزمایش، از نظر مقادیر هورمون کورتیزول و تیروکسین (T4) پلاسما بین گروه هایی که دوره های محرومیت غذایی را سپری کرده بودند و گروه شاهد اختلافی مشاهده نشد (05/0<P) ولی مقادیر تری یدوتروئین (T3) پلاسما در انتهای آزمایش در هر سه گروه محروم شده از غذا کمتر از شاهد بود که این کاهش تنها در گروه SRF1 معنی دار بود (05/0>P). در مقادیر متابولیت های پلاسمای سنجش شده اختلاف معنی داری بین گروه های آزمایشی یا شاهد مشاهده نشد (05/0<P). علاوه بر این، اختلاف شاخص های مرفولوژیکی نیز در گروه های آزمایشی با شاهد معنی دار نبود (05/0<P). نتایج این مطالعه نشان می دهد که تاسماهیان سیبری توان سازگاری فیزیولوژیکی و متابولیکی را در مقابل دوره های کوتاه مدت گرسنگی اعمال شده داشته و برگشت به شرایط اولیه بدنی پس از دریافت مجدد غذا در آنها صورت پذیرفته است.
سارا رستگار؛ عبدالعلی موحدی نیا
دوره 11، شماره 4 ، اسفند 1391، ، صفحه 25-31
چکیده
مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاثیر بنزوآلفا پایرن (BaP) به عنوان یکی از مهمترین هیدروکربنهای آروماتیک چند حلقهای (PAHs) بر سطوح پلاسمایی هورمونهای کورتیزول و تری یدوتیرونین (T3) در جنس نر ماهیان شانک زرد باله (Acanthopagrus latus) صورت گرفت. بدین منظور و برای بررسی اثرات کوتاه مدت بنزوآلفاپایرن، به یک گروه از ماهیان بنزوآلفاپایرن محلول در روغن ...
بیشتر
مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاثیر بنزوآلفا پایرن (BaP) به عنوان یکی از مهمترین هیدروکربنهای آروماتیک چند حلقهای (PAHs) بر سطوح پلاسمایی هورمونهای کورتیزول و تری یدوتیرونین (T3) در جنس نر ماهیان شانک زرد باله (Acanthopagrus latus) صورت گرفت. بدین منظور و برای بررسی اثرات کوتاه مدت بنزوآلفاپایرن، به یک گروه از ماهیان بنزوآلفاپایرن محلول در روغن گیاهی ( 50 میلیگرم بر کیلوگرم در 2 میکرولیتر بر گرم روغن به ازای وزن بدن) به صورت درون صفاقی تزریق شد و به گروه شاهد 2 میکرولیتر بر گرم به ازای وزن بدن روغن گیاهی به تنهایی تزریق شد. از هر دو گروه پس از 3 ساعت نمونه خون تهیه شد. برای بررسی اثرات دراز مدت، ایمپلنت 10 میکرولیتر بر گرم روغن گیاهی حاوی 50 میلیگرم بر کیلوگرم بنزوآلفاپایرن به ازای وزن بدن انجام گرفت. برای ماهیان شاهد ایمپلنت درون صفاقی با روغن به میزان 10 میکرولیتر بر گرم انجام و پس از 72 ساعت نمونهگیری صورت گرفت. بر اساس نتایج سطوح پلاسمایی کورتیزول در شانک زرد باله هم در استرس کوتاه مدت و هم در بلند مدت مواجهه با BaP افزایش یافت. در حالیکه سطوح هورمون T3 تنها پس از استرس مزمن کاهش معنیداری را نشان داد. به نظر میرسد افزایش کورتیزول پاسخی سازشی به نیاز بیشتر به انرژی باشد، زیرا کورتیزول با افزایش فرایند گلیکونئوژنز موجب افزایش قند در دسترس سلولها برای تامین انژی مورد نیاز میشود. کاهش T3 احتمالاً به علت فعال شدن رسپتورهای آریل هیدروکربن تحت تاثیر BaP و اثر باز دارندگی آنها بر این هورمون بوده است.
سارا رستگار؛ عبدالعلی موحدی نیا؛ زهرا یاراحمدی
دوره 10، شماره 3 ، مهر 1390، ، صفحه 40-47
چکیده
مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاثیر بنزوآلفاپایرن (BaP) به عنوان یکی از مهمترین هیدروکربنهای آروماتیک چند حلقهای (PAH) بر سطوح کورتیزول پلاسما و فرآیند اسپرماتوژنز از طریق ارزیابی سطوح پلاسمایی هورمون تستوسترون در نرهای رسیده شانک زرد باله Acanthopagrus latus صورت گرفت. بدین منظور و برای بررسی اثرات کوتاه مدت و بلند مدت بنزوآلفاپایرن، ماهیان ...
بیشتر
مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاثیر بنزوآلفاپایرن (BaP) به عنوان یکی از مهمترین هیدروکربنهای آروماتیک چند حلقهای (PAH) بر سطوح کورتیزول پلاسما و فرآیند اسپرماتوژنز از طریق ارزیابی سطوح پلاسمایی هورمون تستوسترون در نرهای رسیده شانک زرد باله Acanthopagrus latus صورت گرفت. بدین منظور و برای بررسی اثرات کوتاه مدت و بلند مدت بنزوآلفاپایرن، ماهیان به سه گروه شاهد، پایه و تیمار تقسیم شدند. به گروه تیمار بنزوآلفاپایرن محلول در روغن گیاهی (mg/kg50 بنزوآلفاپایرن به ازای وزن بدن ماهی در g/lμ2 روغن به ازای وزن بدن) به صورت درون صفاقی تزریق شد و به گروه شاهد g/lμ2 روغن گیاهی به ازای وزن بدن تزریق گردید. در گروه پایه هیچ گونه تزریقی صورت نگرفت. از هر گروه پس از 3 ساعت نمونه خون و گناد تهیه شد. برای بررسی اثرات دراز مدت، و رهایش آرام آلاینده، ایمپلنت mg/kg50 بنزوآلفاپایرن به ازای وزن بدن در g /lμ10 روغن گیاهی به ازای وزن بدن به صورت درون صفاقی انجام شد. برای ماهیان شاهد g/lμ10 روغن گیاهی به ازای وزن ایمپلنت گردید. پس از 72 ساعت از هر گروه نمونهگیری صورت گرفت. نتایج به ترتیب افزایش و کاهش معنیدار سطوح پلاسمایی کورتیزول و تستوسترون را در استرس کوتاه مدت و بلند مدت نشان داد. به نظر میرسد افزایش کورتیزول به علت ایجاد اختلال توسط بنزوآلفاپایرن در مسیرهای بیوسنتز و آشفتگی در محور هیپوفیز-هیپو تالاموس- اینتررنال باشد. کاهش سطح تستوسترون میتواند ناشی از فعال شدن رسپتورهای آریل هیدروکربن در گنادها و تاثیر بر مسیرهای بیوسنتز تستوسترون و یا اختلال در عملکرد محور HPG باشد. آشفتگی در سطوح هورمونهای تستوسترون و کورتیزول به ویژه در نرهای رسیده سبب ایجاد اختلال در تولیدمثل موفق و بقای نسل ماهی شانک زرد باله میشود.