علوم زیستی دریا
ناصر آق؛ عبدالجبار ایرانی؛ فرزانه نوری؛ امیر توکمه چی
چکیده
در این تحقیق اثرات استفاده از پروبیوتیک لاکتوباسیلوس دلبروکی در سه مرحله از زندگی تاسماهی ایرانی (مرحله اول: شروع تغذیه فعال، مرحله دوم: ماهیان انگشت‌قد با وزن حدود 10 گرم، مرحله سوم: ماهیان جوان حدود 144 گرمی)، بر شاخص‌‌های رشد، تغذیه و بقاء مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله اول، پروبیوتیک از طریق غنی‌سازی ناپلی آرتمیا برای تغذیه لاروهای ...
بیشتر
در این تحقیق اثرات استفاده از پروبیوتیک لاکتوباسیلوس دلبروکی در سه مرحله از زندگی تاسماهی ایرانی (مرحله اول: شروع تغذیه فعال، مرحله دوم: ماهیان انگشت‌قد با وزن حدود 10 گرم، مرحله سوم: ماهیان جوان حدود 144 گرمی)، بر شاخص‌‌های رشد، تغذیه و بقاء مورد بررسی قرار گرفت. در مرحله اول، پروبیوتیک از طریق غنی‌سازی ناپلی آرتمیا برای تغذیه لاروهای تازه به تغذیه افتاده تاسماهی ایرانی به مدت 15 روز استفاده گردید، در مراحل دوم (به مدت یک ماه) و سوم (به مدت دو ماه) پروبیوتیک به غذا اسپری و برای تغذیه ماهیان استفاده گردید. در پایان روز پانزدهم مرحله اول تحقیق، مقادیر طول کل، وزن کل، افزایش وزن و رشد ویژه در ماهیان تغذیه‌شده با ناپلی آرتمیای غنی‌سازی نشده (تیمار 3) به‌طور معنی‌داری بیشتر از سایر تیمارها بود. از نظر ضریب تبدیل غذایی و درصد بقاء، فقط ماهیان تغذیه شده با غذای کنسانتره با سایر تیمارها اختلاف معنی‌دار داشتند. در پایان روز سی‌ام، مقادیر طول کل، وزن کل، افزایش وزن و رشد ویژه در ماهیان تغذیه شده با جیره ترکیبی کنسانتره و ناپلی آرتمیای غنی‌سازی نشده (تیمار 4) به‌طور معنی‌داری بیشتر از سایر تیمارها بود. در پایان مرحله دوم، هیچ کدام از تیمارها از نظر شاخص‌‌های بررسی‌شده، اختلاف معنی‌داری نشان ندادند. در پایان مرحله سوم تحقیق، مقادیر وزن کل، افزایش وزن و رشد ویژه در ماهیان تغذیه شده با هردو سویه پروبیوتیک به‌طور معنی‌داری بالاتر از گروه شاهد بود. بنابراین برای بهبود رشد و بقاء ماهیان جوان تاسماهی ایرانی بایستی حداقل 2 ماه با غذای حاوی پروبیوتیک تغذیه شوند.
سمانه پورسعید؛ بهرام فلاحتکار؛ ایرج عفت پناه
دوره 11، شماره 2 ، مرداد 1391، ، صفحه 25-35
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی اثر پنج رژیم نوری مختلف بر مراحل رشد و نمو جنینی، بازماندگی و درصد تفریخ تخم تاسماهی ایرانی صورت گرفت. جهت انجام این مطالعه، پنج رژیم نوری شامل 24 ساعت تاریکی (00L:24D)، 8 ساعت روشنایی: 16 ساعت تاریکی (08L: 16D)، 12 ساعت روشنایی: 12 ساعت تاریکی (12L:12D)، 16 ساعت روشنایی: 8 ساعت تاریکی (16L:08D) و 24 ساعت روشنایی (24L:00D) با سه تکرار برای ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی اثر پنج رژیم نوری مختلف بر مراحل رشد و نمو جنینی، بازماندگی و درصد تفریخ تخم تاسماهی ایرانی صورت گرفت. جهت انجام این مطالعه، پنج رژیم نوری شامل 24 ساعت تاریکی (00L:24D)، 8 ساعت روشنایی: 16 ساعت تاریکی (08L: 16D)، 12 ساعت روشنایی: 12 ساعت تاریکی (12L:12D)، 16 ساعت روشنایی: 8 ساعت تاریکی (16L:08D) و 24 ساعت روشنایی (24L:00D) با سه تکرار برای هر تیمار در نظر گرفته شد. اختلاف معنی‌داری در مراحل بلاستولا، گاسترولا و نورولا مشاهده شد. همچنین اختلاف معنی‌داری در میزان تفریخ، تلفات و تخم‌های قارچی بین تیمارها وجود داشت. کمترین میزان قارچ زدگی نیز در تاریکی مطلق (2/0±4/2) و بیشترین در تیمار12L:12D (2/1±1/14) مشاهده شد. بالاترین درصد تلفات در تیمار 12L:12D(4/1±4/38)و کمترین در16L:08D (9/0±9/10) مشاهده شد. بیشترین درصد تفریخ در تیمارهای 16L: 08D (9/3±8/88) مشاهده شد که اختلاف معنی‌داری با سایر تیمارها داشت. جنین‌های که تحت تأثیر رژیم نوری 12L:12D و 08L: 16D قرار داشتند زودتر از سایر تیمارها تفریخ شدند (7 روز بعد از لقاح) با این حال تفریخ انبوه لاروها در تیمار 16L:08Dنه روز بعد از لقاح مشاهده شد. جنین‌های که تحت تأثیر تاریکی مطلق قرار داشتند در زمان تفریخ اندازه کوچکتری داشتند و مساحت کیسه زرده و بدن آنها در مقایسه با سایر تیمارها کمتر بود. بنابراین با توجه به تلفات کم در طول دوره انکوباسیون و درصد بالای تفریخ، رژیم نوری16L:08D و یا تاریکی مطلق بسته به زمان تفریخ انبوه، انرژی در دسترس و ارزان و کیقیت لارو استحصالی، برای انکوباسیون تخم تاسماهی ایرانی پیشنهاد می‌شود.
محمود شکوریان؛ بهرام فلاحتکار
دوره 10، شماره 1 ، فروردین 1390، ، صفحه 32-43
چکیده
یکی از مسائل مهم در بازسازی ذخایر ماهیان خاویاری، دسترسی به مولدین با کیفیت مطلوب می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه پارامترهای زیستی و شاخص های تولید مثلی 397 مولد تاسماهی ایرانی صید شده از رودخانه سفیدرود و دریا (صید پره و دام گوشگیر) انجام پذیرفت. نتایج نشان داد حداقل وزن ماهیان (1/5±5/26 کیلوگرم) مربوط به مولدین صید شده از تور پره بوده ...
بیشتر
یکی از مسائل مهم در بازسازی ذخایر ماهیان خاویاری، دسترسی به مولدین با کیفیت مطلوب می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه پارامترهای زیستی و شاخص های تولید مثلی 397 مولد تاسماهی ایرانی صید شده از رودخانه سفیدرود و دریا (صید پره و دام گوشگیر) انجام پذیرفت. نتایج نشان داد حداقل وزن ماهیان (1/5±5/26 کیلوگرم) مربوط به مولدین صید شده از تور پره بوده و بیشترین وزن مولدین (0/4±0/30 کیلوگرم) مربوط به رودخانه می باشد بطوریکه اختلاف معنی داری بین این دو گروه مشاهده شد (P<0.05) اما از لحاظ کل تخم استحصال شده، اختلاف معنی داری بین گروه های مختلف وجود نداشت (P>0.05). حداکثر شاخص قطبیت هسته تخمک (PI=Polarization Index) در زمان صید (6/2±6/10) در مولد صید شده از صیدگاه و حداقل آن (6/1±4/7) در مولدین رودخانه مشاهده گردید، که اختلاف بین آنها معنی دار بود (P<0.05). حداکثر میزان درصد لقاح نیز (8/6±4/86) در مولدین رودخانهای بوده و حداقل آن (6/10±3/77) در مولدین صید شده از صیدگاه مشاهده شد که این اختلاف از لحاظ آماری معنی‌دار بود (P<0.05). با توجه به برتری شاخص های تولید مثلی مولدین صید شده از رودخانه، این تحقیق پیشنهاد می نماید توجه ویژهای برای فراهم آوردن شرایط لازم برای مهاجرت مولدین به رودخانه فراهم گردد تا علاوه بر احیای مناطق تخمریزی طبیعی، به افزایش راندمان و عملکرد تولید مثلی مولدین انتقالی به کارگاه های تکثیر مصنوعی در ارتباط با درصد لقاح و بازماندگی بالاتر تخم و لاروهای حاصله منجر گردد.