علوم زیستی دریا
رضا اسعدی؛ محمد رضا ایمانپور؛ مسعود اصغری؛ طیبه عنایت غلام پور
چکیده
در تحقیق حاضر، اثرات آنزیم فیتاز و جایگزینی پودر ماهی با آرد سویا بهمدت 8 هفته روی رشد و کیفیت لاشه فیل ماهی جوان مورد بررسی قرار گرفت. فیلماهیان جوان (میانگین وزن 16/2±65/80 گرم) در 21 حوضچه فایبرگلاس توزیع شده و با 7 جیره غذایی که حاوی سطوح مختلف سویا و فیتاز بودند مورد تغذیه قرار گرفتند. جیرههای آزمایشی شامل جیره شاهد که در آن ...
بیشتر
در تحقیق حاضر، اثرات آنزیم فیتاز و جایگزینی پودر ماهی با آرد سویا بهمدت 8 هفته روی رشد و کیفیت لاشه فیل ماهی جوان مورد بررسی قرار گرفت. فیلماهیان جوان (میانگین وزن 16/2±65/80 گرم) در 21 حوضچه فایبرگلاس توزیع شده و با 7 جیره غذایی که حاوی سطوح مختلف سویا و فیتاز بودند مورد تغذیه قرار گرفتند. جیرههای آزمایشی شامل جیره شاهد که در آن از پودر سویا و آنزیم فیتاز استفاده نشد و 6 جیره آزمایشی دیگر به روش فاکتوریل 3×2 شامل دو سطح 40 و 70 درصد جایگزینی پودر ماهی با پودرسویا و سه سطح فیتاز (صفر، 1000 و 2000 واحد بین المللی بر کیلوگرم) تهیه شدند. در پایان دوره آزمایش تفاوت معنیداری در بین شاخص های رشد مشاهده گردید (05/0p< ( و وزن بدست آمده، نرخ رشد ویژه و شاخص کارایی پروتئین بطور معنیداری در ماهیان تغذیه شده با جیره غذایی شاهد بالاتر بود و تیمار شاهد کمترین ضریب تبدیل غذایی را داشت. ولی درصد بقا تفاوت معنیداری نداشت(05/0p>). اثر جایگزینی، اثر آنزیم فیتاز و اثر متقابل در بین تیمارهای مختلف تفاوت معنیداری داشتند(05/0p< ( با افزایش جایگزینی پودرماهی با پودر سویا و میزان آنزیم فیتاز، بهترتیب شاخصهای رشد کاهش و افزایش یافتند. درصد رطوبت، چربی، پروتئین و میزان انرژی خام لاشه فیلماهیان در بین تیمارهای آزمایشی معنیدار نبود (05/0p> (. از طرفی درصد خاکستر در تمیار شاهد بطور معنیداری کمتر از سایر تیمارها بود (05/0p< (.اثر جایگزینی، اثر آنزیم فیتاز و اثر متقابل در ترکیبات لاشه اثر معنیداری نداشتند (05/0p> (.
علوم زیستی دریا
میلاد عادل؛ رضا صفری؛ سکینه یگانه؛ شراره احمدوند
چکیده
این تحقیق به منظور ارزیابی تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک گروبیوتیک جیره بر روی برخی شاخصهای رشد، بازماندگی، ترکیبات لاشه و میکروبیوتای رودهای فیل ماهیان (Huso huso) جوان پرورشی در کارگاه پرورش ماهیان خاویاری در استان مازندران اجرا شد. 4 گروه از فیل ماهیان با میانگین وزنی 8/5±82/40 گرم در حوضچههای فایبرگلاس با تراکم 20 عدد ماهی در هر حوضچه، ...
بیشتر
این تحقیق به منظور ارزیابی تاثیر سطوح مختلف پربیوتیک گروبیوتیک جیره بر روی برخی شاخصهای رشد، بازماندگی، ترکیبات لاشه و میکروبیوتای رودهای فیل ماهیان (Huso huso) جوان پرورشی در کارگاه پرورش ماهیان خاویاری در استان مازندران اجرا شد. 4 گروه از فیل ماهیان با میانگین وزنی 8/5±82/40 گرم در حوضچههای فایبرگلاس با تراکم 20 عدد ماهی در هر حوضچه، به مدت 56 روز با سطوح مختلف گروبیوتیک (0، 5/0، 1 و 2 درصد غذا، هر تیمار با 3 تکرار) غذادهی شدند. در انتهای دوره شاخصهای رشد (میانگین افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، شاخص وضعیت، ضریب تبدیل غذایی، ضریب سودمندی پروتئین مصرفی، شاخص کبدی، ضریب رشد ویژه)، درصد بازماندگی، ترکیبات لاشه و میکروبیوتای رودهای این تیمارها با تیمار شاهد مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد، که فیل ماهیان تغذیه شده با سطح 2 درصد گروبیوتیک، از شاخصهای رشد بهتر و بازماتدگی بیشتری نسبت به تیمار شاهد و نیم درصد برخوردارند (05/0P). تعداد باکتریهای اسید لاکتیک و تعداد کل باکتری های زیست پذیر روده در طی آزمایش در تمامی تیمارها افزایش یافته و اختلاف معناداری در تعداد آنها در تیمار 2 درصد نسبت به سایر تیمارها در پایان آزمایش مشاهده شد (05P
حمید اسحق زاده؛ سهیل ایگدری؛ محمد حسن زاده صابر؛ مهدی مومن نیا؛ رضا عسگری
چکیده
بواسطه وجود پلی مورفیسم بین گونه ای در ماهیان خاویاری ناشی از وقوع هیبرید های بین گونه ای طبیعی، دستکاری های انسانی و فرار هیبرید های پرورشی از مراکز تکثیر و پرورش شناسایی آنها مشکل می باشد. از اینرو این مطالعه با هدف بررسی اختلاف شکل سر در بین دو گونه ماهی خاویاری فیل ماهی (Huso huso) و تاسماهی سیبری (Acipenser baeri) و هیبرید های دیپلوئیدی و تریپلوئیدی ...
بیشتر
بواسطه وجود پلی مورفیسم بین گونه ای در ماهیان خاویاری ناشی از وقوع هیبرید های بین گونه ای طبیعی، دستکاری های انسانی و فرار هیبرید های پرورشی از مراکز تکثیر و پرورش شناسایی آنها مشکل می باشد. از اینرو این مطالعه با هدف بررسی اختلاف شکل سر در بین دو گونه ماهی خاویاری فیل ماهی (Huso huso) و تاسماهی سیبری (Acipenser baeri) و هیبرید های دیپلوئیدی و تریپلوئیدی تولید شده و امکان شناسایی آنها با استفاده از روش ریخت سنجی هندسی به اجرا درآمد. تعداد 30 نمونه از هر گروه نمونه برداری گردید. بمنظور استخراج داده های شکل سر در روش ریخت سنجی هندسی، تعداد 9 نقطه لندمارک در نمای جانبی سمت راست سر، 12 نقطه لندمارک در نمای پشتی سر و 13 نقطه لندمارک در نمای شکمی سر تعیین و با استفاده از نرم افزار tpsDig2 بر روی تصاویر دوبعدی نمونه ها قرار داده شد. نتایج حاصل از آنالیزهای CVA/MANOVA داده های شکل پس از GPA نشان داد که تمام گروه های مورد مطالعه در هر 3 نما از نظر شکل تفاوت معنی داری دارند و نمای شکمی قابلیت تفکیک بهتری نسبت به نمای پشتی و جانبی دارد. همچنین نتایج آنالیز خوشه ای و فواصل مهالانوبیس نشان داد که هیبرید دیپلوئیدی نسبت به هیبرید تریپلوئیدی تشابه بیشتری به والد پدری (تاسماهی سیبری) دارند. نتایج نشان داد که روش ریخت سنجی هندسی یک تکنیک بسیار موثر، استاندارد و کم هزینه برای تشخیص گونه ها و هیبریدهای تاسماهیان می باشد.
سکینه مشجور؛ حسین ذوالقرنین؛ موسی گردانه؛ محمد علی سالاری؛ احمد قاسمی
چکیده
یکی از مهمترین کاربردهای مهندسی ژنتیک در تحقیقات آبزی پروری، افزایش میزان رشد ماهیان پرورشی از طریق انتقال ترنس ژنهای هورمون رشد به آنهاست. اما پیش از هر گونه تلاش در جهت انتقال ژن، ساخت و سنتز این ترنس ژنهای مطلوب الزامی است. از این رو در این تحقیق، ابتدا لنتی ویروس های نوترکیب حاوی ژن هورمون رشد (GH)فیل ماهی Huso huso به عنوان یکی از مهمترین ...
بیشتر
یکی از مهمترین کاربردهای مهندسی ژنتیک در تحقیقات آبزی پروری، افزایش میزان رشد ماهیان پرورشی از طریق انتقال ترنس ژنهای هورمون رشد به آنهاست. اما پیش از هر گونه تلاش در جهت انتقال ژن، ساخت و سنتز این ترنس ژنهای مطلوب الزامی است. از این رو در این تحقیق، ابتدا لنتی ویروس های نوترکیب حاوی ژن هورمون رشد (GH)فیل ماهی Huso huso به عنوان یکی از مهمترین گونه های ماهیان خاویاری تولید شد، سپس از آنها برای انتقال سازه ژنی به سلولهای هدف، به منظور تولید پروتئین نوترکیب هورمون رشد و آنالیزهای بیانی بهره برداری شد. در این مطالعه، cDNA هورمون رشد فیل ماهی استروژن که با استفاده از RNA استخراج شده از غده هیپوفیز سنتز شده است، با روش واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) تکثیر شد، سپس این قطعه ژن پس از کلونینگ در وکتور پلاسمیدی pTZ57R/T بر اساس جایگاه های آنزیمی مشخص برش داده شده و نهایتاً به بدنه ناقل لنتی ویروسی pNL-EGFP/CMV-WPRE ساب کلون گردید. طی ترانسفکشن همزمان ناقل نهایی (ناقل انتقال pLV-GH-IRES-EGFP) به همراه دو ناقل کمکی (ناقل بسته بندی ویروسpCD/NL- BH*ΔΔΔ و ناقل غشائی LTR-G) با لیپوفکتامین، کمپلکس DNA- لیپد تشکیل و به درون رده سلولی بنیادی جنینی انسانیHEK-293T منتقل شده و لنتی ویروس های نوترکیب حاوی سازه ژنی مورد نظر تولید و به روش RT- PCR تأیید شدند. از آنجاکه در ساختار این وکتور ژن نشانگر EGFP، بواسطه قطعه IRES در فرودست ژن GH قرار داده شده بود،
سمانه پورسعید؛ بهرام فلاحتکار؛ باقر مجازی امیری
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، ، صفحه 90-105
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی اثرات کاشت هورمون تری یدوتیرونین (T3) بر عملکرد فیزیولوژیک فیل ماهیان (Huso huso) ماده پرورشی انجام پذیرفت. در این مطالعه، سه گروه آزمایشی و پنج عدد ماهی به ازای هر گروه در نظر گرفته شد. تیمار های آزمایش شامل تیمار شاهد (دریافت کننده کپسول های حاوی کره کاکائو)، سطح پایین T3 (T1؛1 میلی گرم T3 به ازای هر کیلوگرم وزن بدن + کره ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی اثرات کاشت هورمون تری یدوتیرونین (T3) بر عملکرد فیزیولوژیک فیل ماهیان (Huso huso) ماده پرورشی انجام پذیرفت. در این مطالعه، سه گروه آزمایشی و پنج عدد ماهی به ازای هر گروه در نظر گرفته شد. تیمار های آزمایش شامل تیمار شاهد (دریافت کننده کپسول های حاوی کره کاکائو)، سطح پایین T3 (T1؛1 میلی گرم T3 به ازای هر کیلوگرم وزن بدن + کره کاکائو) و سطح بالای T3 (T10؛10 میلی گرم T3 به ازای هر کیلوگرم وزن بدن + کره کاکائو) بودند. کپسول های حاوی هورمون-کره کاکائو، به صورت داخل صفاقی در بدن فیل ماهیان پرورشی سه ساله در مرحله پیش زرده گیری (وزن متوسط 9/100 ± 7/6999 گرم) هر 6 هفته و به مدت شش ماه از بهمن 88 تا مرداد 89 کاشته شدند. تغییرات هورمونی (T3، کورتیزول و ACTH) و پارامتر های بیوشیمیایی (گلوکز، کلسترول و کلسیم) در شروع آزمایش و سه هفته پس از هر مرحله ایمپلنت اندازه گیری شدند. شاخص های رشد (WG، SGR و CF) در شروع و پایان دوره آزمایش تعیین گردیدند. تغییرات معنی داری در غلظت هورمون های تیروئیدی در ماهیان تیمار شده با هورمون T3مشاهده شد (P< 0.05). غلظت کورتیزولسرم خون در ماهیان تیمار شده با دوز های مختلف T3به طور معنی داری بیشتر از گروه شاهد بود (P< 0.05). غلظت گلوکز و کلسیم سرم در ماهیان تیمار شده با دوز بالای T3به طور معنی داری بیشتر از دو گروه آزمایشی دیگر بود (P< 0.05). اختلاف معنی داری در غلظت ACTH بین تیمارهای مختلف در آخرین نمونه گیری و کلسترول در دومین نمونه گیری مشاهده شد (P< 0.05). وزن نهایی ماهیان تیمار T1 به طور معنی داری از گروه شاهد بیشتر بود (P< 0.05). نتایج این مطالعات نشان داد که ایمپلنت T3 قادر است پارامترهای فیزیولوژیک فیل ماهی را تحت تاثیر قرار دهد و در دوزهای فیزیولوژیک اثرات مثبت بر رشد سوماتیک این گونه دارد.
عیسی ابراهیمی؛ راضیه تنگستانی تنگستانی؛ ابراهیم علیزاده دوغیکلایی علیزاده دوغیکلایی؛ پرویز زارع زارع
دوره 11، شماره 4 ، اسفند 1391، ، صفحه 1-12
چکیده
به منظور بررسی اثر اسانس سیر به عنوان ماده محرک رشد، بر شاخصهای رشد، تغذیه و ترکیب شیمیایی لاشه فیل ماهیان جوان پرورشی، شش جیره غذایی (یک جیره فاقد اسانس سیر و آنتیبیوتیک، یک جیره حاوی آنتیبیوتیک اکسیتتراسایکلین به میزان mg/kg30 و چهار جیره با مقادیر مختلف 50، 100، 150 و mg/kg 200 اسانس سیر) تهیه شد. بچه فیلماهیان پرورشی با وزن متوسط50/1 ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر اسانس سیر به عنوان ماده محرک رشد، بر شاخصهای رشد، تغذیه و ترکیب شیمیایی لاشه فیل ماهیان جوان پرورشی، شش جیره غذایی (یک جیره فاقد اسانس سیر و آنتیبیوتیک، یک جیره حاوی آنتیبیوتیک اکسیتتراسایکلین به میزان mg/kg30 و چهار جیره با مقادیر مختلف 50، 100، 150 و mg/kg 200 اسانس سیر) تهیه شد. بچه فیلماهیان پرورشی با وزن متوسط50/1 ±24 گرم به مدت هشت هفته با جیرههای آماده شده تغذیه شدند. در پایان آزمایش بالاترین میزان وزن نهایی (FW) برابر 75/2 ±43/153گرم، بیشترین میزان افزایش وزن (BWI)، 08/8 ±58/516 درصد، بهترین راندمان پروتئین (PER)، 10/0 ±58/2، بالاترین نرخ تولید پروتئین (PPR)، 38/3 ±38/48 درصد، کمترین ضریب مصرف غذا (FCR)، 06/0 ±20/1 و بیشترین میزان پروتئین لاشه، 63/0±42/69 درصد در ماده خشک در تیمار حاوی mg/kg 150 اسانس سیر مشاهده شد که با سایر تیمارها دارای تفاوت معنی دار (05/0>P) بود. در مجموع براساس نتایج این تحقیق افزودن mg/kg 150 اسانس سیر به جیره غذایی فیل ماهیان جوان پرورشی جهت بهبود شاخصهای رشد، تغذیه و کیفیت لاشه در این ماهیان پیشنهاد میگردد.
سارا جرجانی؛ عبدالمجید حاجی مرادلو؛ افشین قلیچی؛ نور محمد مخدومی؛ رضوان ا… کاظمی
دوره 11، شماره 2 ، مرداد 1391، ، صفحه 36-45
چکیده
ساختار میکروسکوپی روده فیل ماهی از مرحله تفریخ تا زمان رهاسازی به دریا با استفاده از میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت. لاروها در محلول بوئن فیکس شد. سپس مراحل آبگیری و آغشتگی به پارافین انجام گردید. مقاطع بافتی به ضخامت 7- 5 میکرون تهیه و به روشهای هماتوکسیلین و ائوزین و پریودیک اسید شیف رنگ آمیزی شدند. لارو یک روزه دارای روده ابتدایی ...
بیشتر
ساختار میکروسکوپی روده فیل ماهی از مرحله تفریخ تا زمان رهاسازی به دریا با استفاده از میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفت. لاروها در محلول بوئن فیکس شد. سپس مراحل آبگیری و آغشتگی به پارافین انجام گردید. مقاطع بافتی به ضخامت 7- 5 میکرون تهیه و به روشهای هماتوکسیلین و ائوزین و پریودیک اسید شیف رنگ آمیزی شدند. لارو یک روزه دارای روده ابتدایی است که توسط بافت پوششی استوانهای مژهدار پوشیده شده است. در روز سوم پس از تفریخ در دیواره لوله گوارش شیاری مورب در قسمت پشتی- خلفی کیسه زرده ایجاد میشود و لوله گوارش را به دو ناحیه معده و روده میانی تقسیم میکند. در این زمان دریچههای اسپیرال تمایز مییابد. در لومن دریچههای اسپیرال، رنگدانههای جنینی تجمع یافته و ملانین پروپکا را تشکیل میدهند. در روز هفتم پس از تفریخ بافت اپیتلیوم روده میانی و روده مارپیچ از نوع استوانهای مژهدار است. بخش انتهایی دستگاه گوارش به مجاری کوتاه مخرجی که بافت پوششی آن مکعبی است، تمایز مییابد. مجاری ادراری در این زمان به رکتوم متصل میشود. در روز سیزدهم پس از تفریخ تعداد واکوئلهای محتوی چربی در روده میانی و روده مارپیچ افزایش مییابد. بین روزهای 17 تا 19 پس از تفریخ لاروهای فیل ماهی دارای یک دوره تغذیه توأم هستند. 25 روز پس از تفریخ سلولهای روده میانی دارای میکروویلیهای بلند است. در 36 روزگی تعداد سلولهای جامی شکل در روده مارپیچ افزایش مییابد. در 43 روزگی، غدد رودهای با بافت پوششی استوانهای مژهدار در بافت همبندی روده میانی، قابل مشاهده است. بین روزهای 57 تا 75 تعداد و اندازه چینهای مخاطی روده افزایش مییابد. چنین اطلاعات و یافتههای پایهای میتواند به منظور ارتقاء پرورش لارو ماهیان خاویاری بهویژه فیل ماهی بسیار مفید باشد.
علی اکبر هدایتی؛ وحید یاوری؛ عبدالعلی موحدی نیا؛ حسین پاشا زانوسی
دوره 10، شماره 1 ، فروردین 1390، ، صفحه 44-52
چکیده
در تحقیق حاضر به بررسی امکان استفاده از سطوح تستوسترون ، کورتیزل، استرادیول و پروژسترون پلاسما به همراه پارامترهای مورفومتریک ( وزن و طول کل) به عنوان شاخص جنسیت و توسعه گنادی در فیل ماهیان نابالغ پرورشی در آب شور پرداخته می شود. در هر فصل ماهیان مورد زیست سنجی و خونگیری قرار گرفتند. هورمون ها به روش RIA با دستگاه گاماکانتر اندازه گیری ...
بیشتر
در تحقیق حاضر به بررسی امکان استفاده از سطوح تستوسترون ، کورتیزل، استرادیول و پروژسترون پلاسما به همراه پارامترهای مورفومتریک ( وزن و طول کل) به عنوان شاخص جنسیت و توسعه گنادی در فیل ماهیان نابالغ پرورشی در آب شور پرداخته می شود. در هر فصل ماهیان مورد زیست سنجی و خونگیری قرار گرفتند. هورمون ها به روش RIA با دستگاه گاماکانتر اندازه گیری شدند. مطالعات بافت شناسی نیز با رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین مقاطع گنادی صورت گرفت. در خصوص تعیین جنسیت مشخص شد که وزن و طول کل در جنس های مختلف تفاوت معنی داری نداشته لذا نمی توان از این فاکتورها در تعیین جنسیت استفاده نمود. از بین هورمون ها نیز تنها تستوسترون در دو جنس اختلاف معنی داری داشت، لذا از هورمون تستوسترون می توان جنسیت ماهیان را تشخیص داد. اما در رابطه با مراحل رسیدگی جنسی مشخص شد که وزن و طول کل در جنس نر با مرحله جنسیت ارتباط معنی داری داشته، لذا می توان تنها در تعیین مراحل رسیدگی جنس نر استفاده نمود. در جنسهای مختلف تستوسترون ارتباط معنی داری با مراحل رسیدگی جنسی داشته و مقادیر پروژسترون و استرادیول در جنس ماده فاقد ارتباط قوی بودند. کورتیزول نیز در جنس ماده دارای ارتباط معنی داری با مراحل رسیدگی بود، لذا می توان از تستوسترون در هر دو جنس ( مخصوصاً جنس نر ) و از کورتیزول در جنس ماده جهت تعیین مراحل مختلف گنادی استفاده نمود.