مریم معزی؛ محمد اسدی؛ میر مسعود سجادی؛ ساجده مزارعی؛ ایمان سوری نژاد؛ هادی دهقانی
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، ، صفحه 38-49
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی تأثیر بتائین بر شاخص های رشد، درصد بقا، مقاومت در برابر تنشهای محیطی شوری (45 و 10 قسمت در هزار)، دما (42 درجه سانتی گراد)، فرمالین (150 قسمت در میلیون) و ترکیب شیمیایی بدن لاروهای میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) انجام شد. آزمایشات در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تیمار غذایی با 3 تکرار در 12 مخزن 18 لیتری انجام گرفت. تیمارهای ...
بیشتر
این تحقیق به منظور بررسی تأثیر بتائین بر شاخص های رشد، درصد بقا، مقاومت در برابر تنشهای محیطی شوری (45 و 10 قسمت در هزار)، دما (42 درجه سانتی گراد)، فرمالین (150 قسمت در میلیون) و ترکیب شیمیایی بدن لاروهای میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) انجام شد. آزمایشات در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تیمار غذایی با 3 تکرار در 12 مخزن 18 لیتری انجام گرفت. تیمارهای غذایی عبارت بودند از ناپلیوس تازه آرتمیا و غذای خشک (تیمار شاهد)، ناپلیوس آرتمیای غنی شده با بتائین و غذای خشک (تیمار1)، ناپلیوس تازه آرتمیا و غذای خشک حاوی بتائین (به مقدار 8/0درصد جیره) (تیمار2) و ناپلی آرتمیای غنی شده با بتائین و غذای خشک حاوی بتائین (به مقدار 8/0درصد جیره) (تیمار 3). میگوها 6 بار در روز، هر 4 ساعت یکبار تغذیه می شدند. نتایج نشان داد که در تیمارهای حاوی بتائین (تیمارهای 1، 2 و 3) رشد و درصد بقای لاروها بطور معنی داری نسبت به تیمار شاهد بیشتر بود (05/0> p). در آزمایش های مقاومت به شرایط محیطی نیز تیمارهای حاوی بتائین درصد بقای بالاتری نسبت به تیمار شاهد داشتند (05/0> p). تجزیه لاشه بدن میگوها اختلاف معنی داری را از نظر میزان پروتئین، چربی و خاکستر بین تیمارهای مختلف نشان نداد (05/0<p ). تحقیق حاضر نشان می دهد که غنی کردن ناپلیوس آرتمیا با بتائین و یا اضافه نمودن بتائین به جیره می تواند تاثیر مطلوبی بر شاخص های رشد، بازماندگی و مقاومت به شرایط محیطی در لاروهای میگوی سفید هندی داشته باشد.
کریم گلشاهی؛ عبدالرحیم وثوقی؛ ابوالقاسم اسماعیلی فریدونی؛ ولی ا... جعفری شموشکی؛ علی اکبر پاسندی سیاقی
دوره 10، شماره 1 ، فروردین 1390، ، صفحه 78-86
چکیده
اثر شدت و طول دوره نوری در یک دوره 40 روزه بر روی رشد و بازماندگی میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) انجام گرفت. بعد از سازگاری اولیه، میگوهای جوان سه ماهه با وزن اولیه 20/0±13/8 گرم در تانکهای فایبرگلاسی با ظرفیت 300 لیتر با تراکم 12 عدد در هر تانک ذخیره شدند. با استفاده از لامپهای فلوئورسنت، شدت های نوری 50 و 1500 لوکس و فتوپریودهای 24 ساعت ...
بیشتر
اثر شدت و طول دوره نوری در یک دوره 40 روزه بر روی رشد و بازماندگی میگوی سفید هندی (Fenneropenaeus indicus) انجام گرفت. بعد از سازگاری اولیه، میگوهای جوان سه ماهه با وزن اولیه 20/0±13/8 گرم در تانکهای فایبرگلاسی با ظرفیت 300 لیتر با تراکم 12 عدد در هر تانک ذخیره شدند. با استفاده از لامپهای فلوئورسنت، شدت های نوری 50 و 1500 لوکس و فتوپریودهای 24 ساعت روشنایی کامل ـ بدون تاریکی و 12 ساعت روشنایی ـ 12 ساعت تاریکی در چهار تیمار شامل: 50 لوکس با 24 ساعت روشنایی، 50 لوکس با 12 ساعت روشنایی، 1500 لوکس با 24 ساعت روشنایی و 1500 لوکس با 12 ساعت روشنایی مهیا شد. درجه حرارت و شوری آب در طول دوره آزمایش بهترتیب در محدوده بین 31-29 درجه سانتیگراد و 26-25 قسمت در هزار حفظ گردید. نتایج نشان داد بیشترین و کمترین مقادیر ضریب رشد ویژه بهترتیب در تیمارهای 50 لوکس با 24 ساعت روشنایی و 1500 لوکس با 24 ساعت روشنایی بدست آمده و اختلاف معنیداری در بین این دو تیمار مشاهده شد (0.05>P)، سپس تیمار 50 لوکس با 12 ساعت روشنایی، بهترین ضریب رشد ویژه را داشته هر چند که اختلاف معنیداری با سایر تیمارها نداشت (0.05<P). شدت و طول دورههای نوری بهکار رفته در این مطالعه تاثیری بر میزان بازماندگی مرحله جوانی میگوی سفید هندی نداشت، در حالیکه بر روی رشد اثرات معنی دار نشان دادند. با توجه به این مطالعه، شدت نور 50 لوکس و طول دوره نوری متفاوت در محدوده 12 یا 24 ساعت روشنایی میتواند جهت دستیابی به میزان رشد بالاتر در میگوی سفید هندی پیشنهاد گردد.