نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، تهران، ایران.
2 دانش آموخته کارشناسی ارشد، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، تهران، ایران.
3 دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده
بندر همیشه نقشی راهبردی در توسعه داخلی و خارجی تجارت برای کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه ایفا می‌کند. علاوه‌براین در شرایطی که دنیا به‌سوی جهانی‌شدن پیش می‌رود و فاصله‌ها پیوسته در حال کاهش هستند، بنادر نقش فعالی را در رشد اقتصادی کشور و محدوده وابسته به خود ایفا نموده و صرفاً بازیگران منفعلی در امر حملونقل و جابه‌جایی نیستند. شبکه‌سازی بنادر از ایده‌های نسبتا نوینی است که در سال های اخیر مورد توجه کشورهای پیشرو در حمل و نقل دریایی قرار گرفته است. در رویکرد شبکه‌سازی، بنادر کوچک و بزرگ می‌توانند در تعامل با یکدیگر در یک شبکه بزرگتر به عنوان جزیی از کل فعالیت داشته و بهره‌برداران و سازمان های مربوطه را در تحقق چشم اندازهای خود یاری نمایند. در این پژوهش، تمرکز بر بنادر تجاری استان بوشهر شامل بنادر بوشهر، دیلم، گناوه، ریگ، مروارید خارک، محمدعامری، بوالخیر، عامری، دیر، کنگان، نخل‌تقی و عسلویه می‌باشد. در ابتدا با استفاده از روش دلفی، شاخصهای ارزیابی بنادر تعیین و بر آن اساس بنادر استان بوشهر در سه سطح و همچنین با توجه به موقعیت جغرافیایی، در سه گروه طبقهبندی شدند. در نهایت با جایگزینی بنادر مذکور در مدل های شبکه سازی حمل و نقل، الگوی شبکه ای پویا برای بنادر استان بوشهر ارائه شده است.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)