علوم زیستی دریا
مژده نهایت؛ محمد ذاکری؛ امیر پرویز سلاطی؛ احمد قاسمی
چکیده
این مطالعه با هدف تعیین اثر دفعات غذادهی بر شاخص‌های رشد، تغذیه و بازماندگی در قزل آلای رنگین کمان (Onchorhynchus mykiss) طراحی گردید. در این آزمایش تعداد 216 قطعه ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان با میانگین وزنی 11/0± 38 گرم در 18 تانک فایبرگلاس 300 لیتری بصورت کاملاً تصادفی توزیع شدند. 3 تیمار آزمایشی شامل دفعات مختلف غذادهی 1، 3 و 5 نوبت در روز (بترتیب ...
بیشتر
این مطالعه با هدف تعیین اثر دفعات غذادهی بر شاخص‌های رشد، تغذیه و بازماندگی در قزل آلای رنگین کمان (Onchorhynchus mykiss) طراحی گردید. در این آزمایش تعداد 216 قطعه ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان با میانگین وزنی 11/0± 38 گرم در 18 تانک فایبرگلاس 300 لیتری بصورت کاملاً تصادفی توزیع شدند. 3 تیمار آزمایشی شامل دفعات مختلف غذادهی 1، 3 و 5 نوبت در روز (بترتیب تیمار 1، 2 و 3) با 6 تکرار و براساس 5 درصد وزن توده زنده به مدت 90 روز تغذیه گردیدند. در پایان دوره آزمایشی، اختلاف معنیداری در تمامی شاخص‌های رشد مشاهده شد. در همه این شاخص‌ها تیمار 2 بر تیمار 3 برتری داشت و اختلاف معنی داری بین تیمار 2 و 1 مشاهده شد. نتایج حاصل از اندازه‌گیری ضریب کارایی غذایی در این مطالعـه نشـان داد که کارایی غذایی در تیمار 1 دارای کمترین مقدار بوده و با تیمار 2 و 3 دارای اختلاف معناداری می‌باشد (05/0>P). بیشترین مقدار از این شاخص برای تیمار 2 مشاهده شد درحالیکه با تیمار 3، اختلاف معناداری نداشت (05/0<P). کمترین درصد بازماندگی در تیمار 1 و بیشترین مقدار مربوط به تیمار 2 مشاهده شد. ضریب بازده اقتصادی، مقرون به صرفه-ترین دفعات غذادهی را 3 بار تغذیه در روز در تیمار 2 نشان داد به گونه‌ای که حداکثر میزان هزینه غذا در تیمار یک و حداقل مقدار در تیمار دو مشاهده شد. نتایج بدست آمده مطلوبیت دفعات غذادهی 3 بار در روز از نظر تولید در ماهیان قزل آلای رنگین کمان را نشان داد.
علوم زیستی دریا
هومن مکوندی؛ مهسا حقی؛ محمد ذاکری
چکیده
رفتار غذایی متقابل گونه‌های مختلف تیلاپیا و تاثیر آن بر شاخص‌های رشد و بازماندگی در وزن‌های مختلف در شرایط آزمایشگاهی طراحی بررسی گردید. در این آزمایش 4 گروه آزمایشیِ شاهد ، تقابل دو گونه O. aureus-C. zilli، تقابل دو گونه O. niloticus- O. aureus و تقابل دو گونه O. niloticus -C. zilli، براساس اوزان مختلف در یک دوره 60 روزه مورد بررسی قرار‌گرفت. اکثر شاخص‌های مربوط ...
بیشتر
رفتار غذایی متقابل گونه‌های مختلف تیلاپیا و تاثیر آن بر شاخص‌های رشد و بازماندگی در وزن‌های مختلف در شرایط آزمایشگاهی طراحی بررسی گردید. در این آزمایش 4 گروه آزمایشیِ شاهد ، تقابل دو گونه O. aureus-C. zilli، تقابل دو گونه O. niloticus- O. aureus و تقابل دو گونه O. niloticus -C. zilli، براساس اوزان مختلف در یک دوره 60 روزه مورد بررسی قرار‌گرفت. اکثر شاخص‌های مربوط به رشد در تیمار شاهد نیل مناسب‌تر از سایر تیمارهای شاهد بود. نتایج شاخص‌های رشد و بازماندگی ماهیان تیلاپیا آبی و زیلی نشان داد که افزایش وزن بدن بطور معنیداری بین تیمارهای مختلف دارای اختلاف معنیداری است (05/0P˂). زیلی در تیمارهای 6-7 دارای 100 درصد و در تیمار 5 دارای حداقل بازماندگی بود. تیلاپیا آبی نیز در تیمار 4 دارای بیشترین بازماندگی و در تیمار 7 دارای کمترین بازماندگی بود. نتایج شاخص‌های رشد و بازماندگی ماهیان نیل و آبی نیز وجود اختلاف معنی‌دار را در اکثر شاخص‌های رشد و بازماندگی نشان داد. به‌طوری که بیشترین افزایش وزن بدن در تیلاپیا نیلِ تیمار 11 مشاهده گردید. همچنین کمترین ضریب تبدیل غذایی در تقابل غذایی نیل و آبی بطور معنی داری در تیمار 10 برای نیل ثبت شد. در این آزمایش حداکثر میزان بازماندگی تیلاپیای نیل به‌شکل 100 درصد مشاهد شد. حداقل بازماندگی در تیلاپیای آبی 3/73% ثبت گردید. نتایج شاخص‌های رشد و بازماندگی در مواجهه‌ی نیل و زیلی همانند دو تقابل دیگر بطور معنیداری تحت تاثیر قرار گرفت. ضریب تبدیل غذایی در زیلی و نیل در تیمارهای 12 و 13 کمترین محاسبه شد. در تقابل غذایی ماهیان نیل- زیلی؛ نیل در تیمار 13 دارای 100 درصد بازماندگی بودند. به‌نظر می‌رسد تیلاپیای آبی رقابت غذایی کمتری نسبت به دو گونه زیلی و نیل دارد. در این آزمایش مشخص شد به ترتیب تیلاپیا نیل، زیلی و آبی دارای رفتار رقابت غذایی شدیدتری در شرایط آزمایشگاهی دارند.
علوم زیستی دریا
حامد دیلمی پور؛ سید محمد موسوی؛ محمد ذاکری؛ پریتا کوچنین؛ سعید کیوان شکوه
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی اثر نانوذرات سلنیوم، منیزیم و ترکیب آنها بر رشد و آنزیم های گوارشی ماهی سیباس آسیایی با میانگین وزنی 1/16±32/78 گرم به مدت 42 روز انجام گرفت. پس از سازگاری با شرایط آزمایشی، 96 ماهی به صورت کاملا تصادفی در 12 تانک استوانهای فایبرگلاس 300 لیتری به تعداد مساوی توزیع شدند. 4 تیمار شامل تیمار کنترل، تیمار mg/kg4 ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی اثر نانوذرات سلنیوم، منیزیم و ترکیب آنها بر رشد و آنزیم های گوارشی ماهی سیباس آسیایی با میانگین وزنی 1/16±32/78 گرم به مدت 42 روز انجام گرفت. پس از سازگاری با شرایط آزمایشی، 96 ماهی به صورت کاملا تصادفی در 12 تانک استوانهای فایبرگلاس 300 لیتری به تعداد مساوی توزیع شدند. 4 تیمار شامل تیمار کنترل، تیمار mg/kg4 نانوسلنیوم، تیمار mg/kg 500 نانومنیزیم و تیمار ترکیبی mg/kg 4 نانوسلنیوم و mg/kg 500 نانومنیزیم، مورد بررسی قرار گرفتند. ماهیان روزانه در حد سیری و تا حد 3% وزن بدن، در دو وعده تغذیه شدند. نمونه های مورد نیاز جهت سنجش شاخص های رشد و آنزیم های گوارشی در انتهای دوره جمع آوری شدند. نتایج حاصل نشان داد که در ماهیان تغذیه شده با تیمار ترکیبی، بالاترین میزان افزایش وزن بدن به میزان 58/26 ±33/131 درصد و نرخ رشد ویژه، به میزان 28/0 ±08/2 درصد به روز، را نشان داد که با تیمار کنترل (به ترتیب 21/26±65/65 و 32/0 ±23/1)، دارای اختلاف معنیداری بود (P<0/05). نتایج این مطالعه نشان داد که آنزیمهای گوارشی آلکالین فسفاتاز، لیپاز، تریپسین و کیموتریپسین بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری داشتند (05/0P<)، به طوریکه بیشترین میزان فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز در تیمار نانوسلنیوم (U/mg protein 00/82±06/611)، و بیشترین میزان آنزیم های لیپاز (U/mg protein 03/0±86/0)، تریپسین (U/mg protein 0/001±0/0540) و کیموتریپسین (U/mg protein 004/0±214/0) در تیمار نانومنیزیم مشاهده گردید (0/05<P)، درصورتیکه آنزیم آمیلاز بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنیداری را نشان نداد (05/0P>). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که افزودن نانوذرات سلنیوم و منیزیم به جیره غذایی ماهی سیباس آسیایی دارای اثرات مثبت بر رشد و آنزیمهای گوارشی بوده و با توجه به نتایج حاصله پیشنهاد داد که میتوان از مکمل نانوذارت منیزیم (mg/kg500) به تنهایی و یا به صورت ترکیبی با نانوذارت سلنیوم (mg/kg 4 نانوسلنیوم و mg/kg 500 نانومنیزیم) در جیره غذایی ماهی سیباس آسیایی استفاده نمود.
علوم زیستی دریا
زهرا معصومی؛ محمد ذاکری؛ سید محمد موسوی؛ وحید یاوری
چکیده
در مطالعه حاضر اثر سطوح مختلف پروتئین جیره غذایی و شوری آب بر شاخص‌های سلولی همولنف میگوی پا سفید غربی (Litopenaeus vannamei) جوان مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 350 قطعه میگو با متوسط وزن و طول اولیه 18/0±55/5 گرم و 15/0±81/8 سانتی‌متر، در 27 مخزن بتنی با ظرفیت 10 تن آب (طول: cm 600، عرض: cm 170 و ارتفاع: cm 100) توزیع گردیدند. تیماربندی براساس طرح ماتریکس ...
بیشتر
در مطالعه حاضر اثر سطوح مختلف پروتئین جیره غذایی و شوری آب بر شاخص‌های سلولی همولنف میگوی پا سفید غربی (Litopenaeus vannamei) جوان مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور تعداد 350 قطعه میگو با متوسط وزن و طول اولیه 18/0±55/5 گرم و 15/0±81/8 سانتی‌متر، در 27 مخزن بتنی با ظرفیت 10 تن آب (طول: cm 600، عرض: cm 170 و ارتفاع: cm 100) توزیع گردیدند. تیماربندی براساس طرح ماتریکس (3×3) شامل سه سطح شوری (ppt 35-32 و 15-12، 3-0) در سه سطح پروتئین جیره غذایی (45 و 35، 25%) طراحی شد. غذادهی 4 بار در روز در حد سیری به مدت 56 روز انجام گردید. در پایان، پارامترهای سلولی شامل: شمارش تعداد کل و تفریقی هموسیت‌ها مورد سنجش قرار گرفت. براساس نتایج، مطلوب‌ترین سطح پروتئین جیره غذایی در تعداد کل هموسیت‌ها و سلول‌های گرانولوسیت، 35% و شوری ppt 35-32 مشاهده شد و با عوامل متغیر ارتباط مستقیم داشت. هر چند که تعداد سلول‌های سمی‌گرانولوسیت ارتباط عکس را نشان داد (05/0P≤) و همچنین در تعداد سلول‌های هیالونوسیت اثر معنیداری نداشتند. بدین ترتیب براساس نتایج کسب شده، سطح 35% پروتئین جیره غذایی جهت تغذیه این گونه مناسب‌تر می‌باشد. علاوه بر این، با توجه به استرسی که گونه پا سفید غربی در آبهای شیرین و لب‌شور متحمل می‌شود، بهترین میزان شوری آب ppt 35-32 بوده و به عنوان مطلوب‌ترین شوری آب جهت پرورش میگوی پا سفید غربی توصیه می‌گردد.
علوم زیستی دریا
عاطفه سلیمانی فارسانی؛ مهسا حقی؛ محمد ذاکری؛ مجید شکاری
چکیده
استراتژی تغذیه‌ای خرچنگ شناگر آبی (Portunus pelagicus) از فروردین تا اسفند ماه 1395 به صورت ماهانه در سواحل استان خوزستان انجام شد. صید نمونه‌ها با استفاده از تور ترال انجام شد. اقلام غذایی مورد تغذیه در معده P. pelagicus، درصد فراوانی وقوع هر طعمه و درصد فراوانی آنها بررسی گردید. اقلام غذایی از گروه‌های متفاوتی همچون سخت‌پوستان، نرم‌تنان، فیتوپلانکتون‌ها، ...
بیشتر
استراتژی تغذیه‌ای خرچنگ شناگر آبی (Portunus pelagicus) از فروردین تا اسفند ماه 1395 به صورت ماهانه در سواحل استان خوزستان انجام شد. صید نمونه‌ها با استفاده از تور ترال انجام شد. اقلام غذایی مورد تغذیه در معده P. pelagicus، درصد فراوانی وقوع هر طعمه و درصد فراوانی آنها بررسی گردید. اقلام غذایی از گروه‌های متفاوتی همچون سخت‌پوستان، نرم‌تنان، فیتوپلانکتون‌ها، اسفنج‌ها، مرجان‌ها، ماهی‌ها، ذرات شن و ماسه و غیره در معده خرچنگ‌ها مشاهده گردید. از میان اقلام غذایی مورد تغذیه توسط این گونه بالاترین درصد وقوع طعمه به ترتیب به اسفنج‌ها، سخت‌پوستان و نرم‌تنان تعلق داشت. علاوه‌براین درصد فراوانی نسبی طعمه‌های متعلق به گروه اسفنج‌ها (65/38%) نسبت به سایر طعمه‌ها بیشترین مقدار را دارا بود. تجزیه و تحلیل نتایج بدست آمده از بررسی محتویات معده خرچنگ شناگر آبی با استفاده از مدل کاستلو نشان داد که این خرچنگ یک شکارچی با کنج تغذیه‌ای اختصاصی است و در طول سال از طعمه‌های اختصاصی خود شامل اسفنج‌ها، سخت‌پوستان و نرم‌تنان تغذیه می‌کند. هر چند که الگوی تغذیه آن از طعمه‌های اختصاصی در فصول مختلف سال تغییرات اندکی را نشان می‌دهد. در این مدل فیتوپلانکتون‌ها، ماهی‌ها، پرتاران، مرجان‌ها، نماتودها، آغازیان، شانه‌داران، نماتودها، کرمهای پهن، حشرات آبزی و ذرات شن و ماسه طعمه های تصادفی یا اتفاقی این خرچنگ تشخیص داده شد که احتمالا ضمن تغذیه از طعمه‌های اختصاصی مورد تغذیه این خرچنگ قرار گرفته‌اند.
علوم زیستی دریا
اسد اسدی عیدی وند؛ سید محمد موسوی؛ سیدرضا فاطمی طباطبایی؛ محمد ذاکری؛ نسیم زنگویی
چکیده
این پژوهش، با هدف بررسی پارامترهای زیستی ماهی صبور (Tenualosa ilisha) در زمان تخم‌ریزی و پس از تخم-ریزی انجام پذیرفت. به این منظور تعداد 60 ماهی در طی 3 ماه، به ترتیب در شهریور ماه در آب شیرین (رودخانه کارون در خرمشهر) (ایستگاه 1)، شهریور ماه در آب شور (سواحل هندیجان) (ایستگاه 2 )، مهر ماه در آب شور (ایستگاه 3) و آبان ماه و در آب شور(ایستگاه 4) صید و نمونه ...
بیشتر
این پژوهش، با هدف بررسی پارامترهای زیستی ماهی صبور (Tenualosa ilisha) در زمان تخم‌ریزی و پس از تخم-ریزی انجام پذیرفت. به این منظور تعداد 60 ماهی در طی 3 ماه، به ترتیب در شهریور ماه در آب شیرین (رودخانه کارون در خرمشهر) (ایستگاه 1)، شهریور ماه در آب شور (سواحل هندیجان) (ایستگاه 2 )، مهر ماه در آب شور (ایستگاه 3) و آبان ماه و در آب شور(ایستگاه 4) صید و نمونه برداری صورت گرفت. سنجش پارامترهای زیستی و تعیین شاخص گنادی و بافت شناسی گناد ماهیان انجام پذیرفت. در بررسی فاکتورهای بیولوژی، بیشترین میزان طول کل، وزن کل و وزن گناد در ماهیان ایستگاه یک مشاهده شد که با دیگر ایستگاه‌ها اختلاف معنیداری داشت (05/0> p). در بررسی‌های میکروسکوپی، تعداد 7 عدد از نمونه‌های مورد مطالعه نر و 53 عدد ماده تشخیص داده شدند. نمونه‌های ایستگاه شماره یک که ایستگاه تخم‌ریزی ماهی صبور می‌باشد اکثرا در مرحله 5 رسیدگی جنسی قرار داشته که اکثر اواوسیت ها تخمک گذاری نموده اند. نمونه های 3 ایستگاه دیگر اکثرا در مراحل اولیه رسیدگی جنسی قرار داشتند. در تخمدان این ماهی ها، مراحل اولیه تشکیل زرده و حاشیه نشینی هستک ها و گسترش وزیکول های زرده مشهود است. با بررسی های صورت گرفته، می توان چنین نتیجه گیری نمود که ماهی صبور در شهریور ماه آماده تخم ریزی بوده و زمان مناسبی برای جمع آوری مولدین و تکثیر مصنوعی می باشد.
علوم زیستی دریا
نگار بیرمی؛ محمد ذاکری؛ پریتا کوچنین؛ وحید یاوری؛ حمید محمدی آذرم
چکیده
در این تحقیق اثرات لیزین و متیونین بر شاخص های رشد و تغذیه ماهیان جوان صبیتی (Sparidentex hasta) بررسی شد. بدین منظور تعداد 180 قطعه بچه ماهی با میانگین وزن اولیه 4/1 ± 59/37 گرم، به طور تصادفی در 18 تانک توزیع گردیدند. ماهیان به مدت 8 هفته، سه بار در روز در حد سیری و با 6 جیره غذایی که عبارت بودند از: تیمار اول (شاهد): بدون مکمل اسید آمینه، تیمار دوم: ...
بیشتر
در این تحقیق اثرات لیزین و متیونین بر شاخص های رشد و تغذیه ماهیان جوان صبیتی (Sparidentex hasta) بررسی شد. بدین منظور تعداد 180 قطعه بچه ماهی با میانگین وزن اولیه 4/1 ± 59/37 گرم، به طور تصادفی در 18 تانک توزیع گردیدند. ماهیان به مدت 8 هفته، سه بار در روز در حد سیری و با 6 جیره غذایی که عبارت بودند از: تیمار اول (شاهد): بدون مکمل اسید آمینه، تیمار دوم: 100 درصد متیونین، تیمار سوم: 75 درصد متیونین و 25 درصد لیزین، تیمار چهارم: 50 درصد متیونین و 50 درصد لیزین، تیمار پنجم: 25 درصد متیونین و 75 درصد لیزین، تیمار ششم: 100درصد لیزین و با میزان یکسان پروتئین(11/0 ± 73/45 درصد) و چربی (10/0± 05/12 درصد)، تغذیه شدند. نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از مکمل های لیزین و متیونین بر شاخص‌های رشد و تغذیه به طور معناداری تاثیر گذاشته است (05/0P
مهسا حقی؛ احمد سواری؛ پریتا کوچنین؛ محمد باقر نبوی؛ محمد حسن نامی؛ محمد ذاکری؛ محمد بداغی
دوره 12، شماره 2 ، شهریور 1392، ، صفحه 3-15
چکیده
در مطالعه حاضر الگوهای تجمعی ماکروبنتوزها و وابستگی آنها به نوع ذرات رسوبی بستر دریا با استفاده از تکنیک سنجش از راه دور اکوستیک مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه در منطقه ای با مساحت تقریبی 233 کیلومتر مربع انجام پذیرفت. داده های ژئوفیزیکی بوسیله سینگل بیم اکوساندر و سیستم تعیین موقعیت مکانی افتراقی تعیین گردید. برای بررسی بافت رسوبی ...
بیشتر
در مطالعه حاضر الگوهای تجمعی ماکروبنتوزها و وابستگی آنها به نوع ذرات رسوبی بستر دریا با استفاده از تکنیک سنجش از راه دور اکوستیک مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه در منطقه ای با مساحت تقریبی 233 کیلومتر مربع انجام پذیرفت. داده های ژئوفیزیکی بوسیله سینگل بیم اکوساندر و سیستم تعیین موقعیت مکانی افتراقی تعیین گردید. برای بررسی بافت رسوبی و شناسایی موجودات ماکروبنتوزی ساکن بستر دریا بوسیله گرب ون وین از رسوبات نمونه برداری شد. براساس داده های بدست آمده بخش اعظم منطقه کم عمق بوده و از گل پوشیده شده است. اکثر موجودات کف زی شناسایی شده به خانواده های Cirratulidae، Amphionomidae و Paraonidae از رده پلی کیت ها تعلق داشتند. در این منطقه اندازه ذرات رسوبی بر روی پراکنش و غنای گونه ای تاثیر مهم و معنی داری ندارند (05/0P>). در نتیجه تمام ایستگاه های مورد بررسی با بافت رسوبی نسبتا یکنواخت ترکیب گونه ای مشابهی دارند. بدلیل یکنواختی موجود در ویژگی های زمین شناختی بستر دریا در منطقه مورد مطالعه الگوی تجمعی ماکرو بنتوزها تحت تاثیر نوع بافت و اندازه ذرات رسوبی نیستند. زیرا اندازه ذرات رسوبی و میانه ذرات در بافت های رسوبی مختلف موجود در محدوده مورد بررسی بسیار مشابه هستند و لذا تاثیر بسزایی در پراکنش ماکروبنتوزها نشان نداد. ولی الگوهای تجمعی دارای الگوهای نزدیک- دور از ساحل و متاثر از عمق هستند.
محمد ذاکری؛ پریتا کوچنین؛ جاسم غفله مرمضی
دوره 11، شماره 2 ، مرداد 1391، ، صفحه 58-66
چکیده
محتوای پروتئین و ترکیب اسیدهای آمینه بافت ماهیچه ماهیان وحشی و پرورشی شانک زرد باله نر و ماده با استفاده از روش HPLC تعیین گردید. تفاوتهای کمی بین اسیدهای آمینه در بافت ماهیچه براساس جنسیت (نر و ماده) و مکان (طبیعی و پرورشی) بدست آمد. براساس نتایج در تمام نمونه های مورد مطالعه اسید آمینه لیزین و ایزولوسین بعنوان اسیدهای آمینه ضروری و اسید ...
بیشتر
محتوای پروتئین و ترکیب اسیدهای آمینه بافت ماهیچه ماهیان وحشی و پرورشی شانک زرد باله نر و ماده با استفاده از روش HPLC تعیین گردید. تفاوتهای کمی بین اسیدهای آمینه در بافت ماهیچه براساس جنسیت (نر و ماده) و مکان (طبیعی و پرورشی) بدست آمد. براساس نتایج در تمام نمونه های مورد مطالعه اسید آمینه لیزین و ایزولوسین بعنوان اسیدهای آمینه ضروری و اسید گلوتامیک بعوان اسید آمینه غیر ضروری در بافت ماهیچه بشمار می آیند. درحالیکه محتوای پروتئین خام در بافت ماهیچه تحت تاثیر جنسیت قرار ندارد. براساس مکان اختلاف معنی داری در مقدار آرژنین، لوسین، ایزولوسین، فنیل آلانین، لیزین، سرین، گلیسین، آلانین و تیروزین در بافت ماهیچه بین شانک وحشی و پرورشی مشاهده گردید. نتایج این تحقیق نشان می دهد که بافت ماهیچه ماهیان بالغ نر و وحشی شانک زرد باله دارای سطوح اسیدهای آمینه ضروری بالاتری (05/0<P) در مقایسه با سایر گروه ها است. ترکیب اسیدهای آمینه بافت ماهیچه شانک زرد باله بیشتر تحت تاثیر مکان و ترکیب جیره غذایی قرار دارد و می تواند بعنوان منبعی مناسب جهت تامین نیازهای غذایی اسیدهای آمینه در تغذیه انسان محسوب گردد.