علوم زیستی دریا
زهرا زارعی جلیانی؛ مرتضی یوسف زادی؛ جلوه سهرابی پور؛ حجت تویسرکانی
چکیده
ماکروجلبکها در بسیاری از کشورها بهعنوان غذای دریایی و نیز ذخیره غذایی جهت استحصال مواد شیمیایی مفید، نظیر مواد افزودنی زیستفعال مورد توجه میباشند. در مطالعه حاضر، با هدف ارزیابی خواص زیستی، تعیین ترکیبات کاروتنوئیدی، فنلی، فلاونوئیدی، سنجش فعالیت ضد اکسیدانی عصارههای آلی استحصال شده از گونههای ماکروجلبک قرمز Gracilariopsis ...
بیشتر
ماکروجلبکها در بسیاری از کشورها بهعنوان غذای دریایی و نیز ذخیره غذایی جهت استحصال مواد شیمیایی مفید، نظیر مواد افزودنی زیستفعال مورد توجه میباشند. در مطالعه حاضر، با هدف ارزیابی خواص زیستی، تعیین ترکیبات کاروتنوئیدی، فنلی، فلاونوئیدی، سنجش فعالیت ضد اکسیدانی عصارههای آلی استحصال شده از گونههای ماکروجلبک قرمز Gracilariopsis persica و Hypnea flagelliformis در غلظت 3 میلیگرم بر میلیلیتر به روشهای سنجش قدرت احیاکنندگی آهن (FRP)، ظرفیت ضد اکسیدانی کل (TAC) و نیز فعالیت ضد باکتریایی این عصارهها مطالعه گردید. عصاره اتیلاستاتی در دو ماکروجلبک و عصاره Nهگزانی در ماکروجلبک Gp. persica، دارای بیشترین میزان قدرت احیاکنندگی میباشند که در قیاس با آسکوربیک اسید (استاندارد)، فعالیت کمتری را نشان دادهاند و فعالیت ضد اکسیدانی کل عصارهی اتیلاستاتی ماکروجلبکها بیشترین فعالیت را نشان داد. بیشترین میزان محتوای ترکیبات فنل و فلاونوئید متعلق به عصارهی متانولی ماکروجلبک Gp .persica، بهترتیب (01/0±12/45) و (007/0±28/2) میلیگرم استاندارد بر گرم وزن خشک بوده در حالیکه H. flagelliformis واجد بیشترین میزان کاروتنوئید (06/0±17) میلیگرم بر صد گرم وزن تر است. بهعلاوه عصارههای Nهگزانی Gp. persica در برابر سویه P. aeruginosa و اتیلاستاتی H. flageliformis در مقابل سویه E. coli واجد فعالیت ضد باکتریایی و عصاره متانولی فاقد اثر مشاهده گردید. در یک قیاس کلی هر چند طبق نتایج، خاصیت ضد اکسیدانی و ضد باکتریایی گونههای مورد مطالعه کمتر از استاندارد محاسبه گردید، اما میتوان ماکروجلبکهای Gp. persica و H. flagelliformis را بهعنوان گونههای واجد خواص زیستی ایمن معرفی نموده و با نظر به وفور آنها، جهت مصارف داروئی و مکملهای تغذیهای مورد بهرهبرداری واقع گردند.
اسماعیل کرمی؛ میرمسعود سجادی؛ محمد امین سلطانی پور؛ عبدالرسول دریایی
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1392، ، صفحه 80-90
چکیده
این مطالعه به منظور بررسی تاثیر تراکم اولیه ذخیره سازی جلبک های قرمز Gracilariopsis persicaو Gracilariacorticata بر روی میزان رشد و زی توده کل این جلبک ها انجام شد. در این تحقیق،سه تراکم اولیه gm-1 50، gm-1 125 و gm-1 200 از جلبک های قرمز در سواحل خلیج فارس (بندرعباس) طی 45 روز در فصل زمستان مورد استفاده قرار گرفت. جلبک ها از محیط طبیعی جمع آوری شده و بر روی طناب های ...
بیشتر
این مطالعه به منظور بررسی تاثیر تراکم اولیه ذخیره سازی جلبک های قرمز Gracilariopsis persicaو Gracilariacorticata بر روی میزان رشد و زی توده کل این جلبک ها انجام شد. در این تحقیق،سه تراکم اولیه gm-1 50، gm-1 125 و gm-1 200 از جلبک های قرمز در سواحل خلیج فارس (بندرعباس) طی 45 روز در فصل زمستان مورد استفاده قرار گرفت. جلبک ها از محیط طبیعی جمع آوری شده و بر روی طناب های پلی اتیلنی در محیط طبیعی دریا کشت داده شدند. میزان رشد نسبی(RGR) و زی توده کل هر دو هفته یکبار اندازه گیری میشد. در طی دوره آزمایش فاکتورهای دما، شوری وpH اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که از لحاظ میزان رشد، بین تیمارهای مختلف تراکم ذخیره سازی در هر دو گونه اختلاف معنی دار وجود داشت (05/0P<). جلبک هایی که با تراکم اولیه gm-1 50 کشت شده بودند نسبت به سایر تیمارها در هر دو گونه از درصد رشد نسبی بالاتری برخوردار بودند (05/0P<). میزان زی توده کل در پایان دوره 45 روزه در تراکم اولیه gm-1 200 از همه تیمارها بالاتر بود. علاوه بر این آزمایش کنونی نشان داد که رشد گونه Gracilariopsis persica بیشتر از گونه Gracilaria corticata است. آزمایش حاضر نشان داد که تراکم ذخیره سازی اولیه می تواند بر روی رشد جلبک های قرمزGracilariopsis persicaو Gracilaria corticata تاثیر داشته باشد و جلبک Gracilariopsis persica در مقایسه با Gracilariacorticata رشد بیشتری داشته و از پتانسیل بهتری برای پرورش تجاری در خلیج فارس برخوردار است.