علوم زیستی دریا
آی ناز خدانظری؛ ثریا صالحی؛ اسحاق زمانی
چکیده
هدف از مطالعه حاضر، تاثیر بودن یا نبودن پوست بر خواص میکروبی، فیزیکوشیمیایی، رنگ سنجی و حسی میگوی سفید سرتیز (Metapenaeus affinis) نگهداری شده در یخ بود. آنالیزهای فیزیکوشیمیایی (TVB-N، pH، TBA و FFA)، باکتریایی (مزوفیل، سرمادوست، انتروباکتریاسه، استافیلوکوکوس)، رنگ سنجی و ارزیابی حسی در روز های 0، 4، 8، 12 و 16 نگهداری انجام شدند. میزان بار باکتریهای ...
بیشتر
هدف از مطالعه حاضر، تاثیر بودن یا نبودن پوست بر خواص میکروبی، فیزیکوشیمیایی، رنگ سنجی و حسی میگوی سفید سرتیز (Metapenaeus affinis) نگهداری شده در یخ بود. آنالیزهای فیزیکوشیمیایی (TVB-N، pH، TBA و FFA)، باکتریایی (مزوفیل، سرمادوست، انتروباکتریاسه، استافیلوکوکوس)، رنگ سنجی و ارزیابی حسی در روز های 0، 4، 8، 12 و 16 نگهداری انجام شدند. میزان بار باکتریهای مزوفیل، سرمادوست، انتروباکتریاسه و استافیلوکوکوس در میگوی سفید سرتیز با و بدون پوست نگهداری شده در یخ به ترتیب از 4/27، log10 CFU/g 3/86، 3/3-25/99، 5/5-29/3 در روز صفر به log10 CFU/g 6/42-6/69 ،6/7-75/13 ،7/7-20/83، 7/7-50/62 در روز 16 افزایش یافت. میزان بار باکتریایی مزوفیل، باکتری انتروباکتریاسه، باکتری استافیلوکوکوس میگوی سفید سرتیز بدون پوست کمتر از میگوی با پوست در انتهای دوره نگهداری در یخ بود. اگر چه، میزان تیوباربیتوریک اسید، اسیدهای چرب آزاد و بازهای ازته فرار و pH میگوی سفید سرتیز با و بدون پوست تفاوت معنی دار طی نگهداری در یخ نداشت (0/05<p). نتایج ارزیابی حسی نشان داد که پوست گیری کیفیت حسی و رنگ سنجی میگو سفید سرتیز را بهبود نمی دهد. با توجه به محدوده قابل قبول برای باکتری های مزوفیل (log cfu/g 7)، مطالعه حاضر نشان داد که ماندگاری میگوی سفید سرتیز با و بدون پوست نگهداری شده در یخ 8 روز بود.
علوم زیستی دریا
مریم خرم آبادی؛ آی ناز خدانظری؛ ابراهیم رجب زاده قطرمی
چکیده
در این مطالعه تاثیر پوشش کیتوزان و آلژینات غنی شده با اسید گالیک بر روی کیفیت و ماندگاری فیله کپور معمولی (Cyprinus carpio) طی 12 روز نگهداری در یخچال مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل گروه 1) شاهد، 2) کیتوزان، 3) آلژینات، 4) آلژینات-کیتوزان ، 5) آلژینات- اسید گالیک، 6) کیتوزان- اسید گالیک و 7) آلژینات-کیتوزان-اسید گالیک بود. مقایسه بار باکتریهای ...
بیشتر
در این مطالعه تاثیر پوشش کیتوزان و آلژینات غنی شده با اسید گالیک بر روی کیفیت و ماندگاری فیله کپور معمولی (Cyprinus carpio) طی 12 روز نگهداری در یخچال مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل گروه 1) شاهد، 2) کیتوزان، 3) آلژینات، 4) آلژینات-کیتوزان ، 5) آلژینات- اسید گالیک، 6) کیتوزان- اسید گالیک و 7) آلژینات-کیتوزان-اسید گالیک بود. مقایسه بار باکتریهای مزوفیل هوازی و سرمادوست نمونه شاهد و تیمار شده فیله‌های ماهی نشان داد که بیشترین میزان بار باکتری مزوفیل هوازی و سرمادوست مربوط به نمونه شاهد به ترتیب Log10CFU /g 8/91، 8/47 و کمترین میزان مربوط به نمونه غوطه‌ور شده در محلول پوشش کیتوزان-آلژینات غنی شده با اسید گالیک به ترتیب Log10CFU /g 7/22، 7/12 بود مقادیر تیوباربیتوریک اسید، اسیدهای چرب، بازهای ازته فرار، pH فیله‌های پوشش داده شده با آلژینات-کیتوزان غنی شده با اسید گالیک، به ترتیب برابر 0/21 میلی گرم مالون آلدهید درکیلوگرم بافت ماهی، 3/91 درصد اولئیک اسید، 25/24 و 7/28 mgN/100g بود که به طور معنی داری کمترین مقدار از نظر شاخص های ذکر شده را نسبت به سایر تیمارها داشتند (P0<05). نتایج نشان داد که آنالیز میکروبی، مقدار بارهای ازته فرار و مقدار pH در تیمارهای پوشش داه شده با آلژینات درمقایسه با نمونه شاهد، در پایان دوره نگهداری تفاوت معنی داری(P0<05) نشان نداد. در حالی که نتایج تیوباربیتوریک اسید، اسید چرب آزاد و ارزیابی حسی نشان داد که فیله‌های تیمار شده با آلژینات در مقایسه با نمونه شاهد دارای امتیاز بالاتری بودند. پوشش آلژینات و کیتوزان غنی شده با اسید گالیک، فعالیت ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی بیشتری را نسبت به سایر پوشش ها در طول دوره نگهداری نشان داد. بنابراین برای افزایش ماندگاری و به تاخیر انداختن فساد ماهی کپور معمولی در طول دوره نگهداری در یخچال، پوشش کیتوزان و آلژینات غنی شده با اسید گالیک به مدت 3 روز بیشتر موثرتر است.
علوم زیستی دریا
آی ناز خدانظری؛ نگین سلامات
چکیده
نگهداری در یخچال یکی از ساده‌ترین روش‌های حفاظتی کوتاه مدت ماهی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر نگهداری در یخچال بر تغییرات میکروساختار، آنالیز تقریبی (رطوبت، پروتئین، چربی و خاکستر)، فیزیکوشیمیایی (بازهای ازته فرار، pH، تیوباربیتوریک اسید، اسیدهای چرب آزاد و ظرفیت نگهداری آب)، میکروبی (بار باکتری مزوفیل و بار باکتری سرمادوست) ...
بیشتر
نگهداری در یخچال یکی از ساده‌ترین روش‌های حفاظتی کوتاه مدت ماهی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر نگهداری در یخچال بر تغییرات میکروساختار، آنالیز تقریبی (رطوبت، پروتئین، چربی و خاکستر)، فیزیکوشیمیایی (بازهای ازته فرار، pH، تیوباربیتوریک اسید، اسیدهای چرب آزاد و ظرفیت نگهداری آب)، میکروبی (بار باکتری مزوفیل و بار باکتری سرمادوست) و حسی فیله سرخو حرا طی 12 روز نگهداری در دمای Cº 4 بود. میزان چربی و پروتئین فیله سرخو حرا طی دوره نگهداری در یخچال به طور معنی‌داری کاهش و میزان رطوبت و خاکستر فیله سرخو حرا طی دوره نگهداری در یخچال به طور معنی‌داری افزایش یافتند (05/0>p). میزان بازهای ازته فرار، pH، تیوباربیتوریک اسید و اسیدهای چرب آزاد فیله سرخو حرا طی دوره نگهداری به طور معنی‌دار افزایش یافتند (05/0>p). ظرفیت نگهداری آب ماهی سرخو حرا طی نگهداری از 86 درصد به 66/52 درصد کاهش یافت (05/0>p). بار باکتری مزوفیل ماهی سرخو حرا از log10 cfu/g 77/2 به log10 cfu/g 73/12 طی دوره نگهداری افزایش یافت. بار باکتری سرمادوست ماهی سرخو حرا از log10 cfu/g 43/3 به log10 cfu/g 13/9 طی دوره نگهداری افزایش یافت. تخریب سلول بافت پس از 9 روز نگهداری مشاهده شد. ارزیابی حسی ماهی طی دوره نگهداری به طور معنی دار کاهش یافت. طول مدت ماندگاری سرخو حرا تقریبا 8-7 روز طبق نتایج آنالیز حسی، شیمیایی و میکروبی بود.