علوم زیستی دریا
نرگس صارمی؛ سعید کیوان شکوه؛ سید محمد موسوی؛ حمید محمدی آزرم
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی اثرات نانو سلنیوم (NSe) و ویتامین C (VC) بر رشد و شاخص های تغذیه ای و ترکیب بدن بچه ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) انجام شد. جیره های آزمایشی با سه سطح NSe (0، 5/0 و 1 میلی‌گرم بر کیلوگرم) و سه سطح VC (0، 500 و 1000 میلی‌گرم بر کیلوگرم) تهیه شدند: VC0NSe0 (شاهد): جیره غذایی پایه بدون مکمل NSe و VC، VC0NSe0.5: جیره غذایی پایه + 5/0 میلی‌گرم NSe در کیلوگرم ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی اثرات نانو سلنیوم (NSe) و ویتامین C (VC) بر رشد و شاخص های تغذیه ای و ترکیب بدن بچه ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) انجام شد. جیره های آزمایشی با سه سطح NSe (0، 5/0 و 1 میلی‌گرم بر کیلوگرم) و سه سطح VC (0، 500 و 1000 میلی‌گرم بر کیلوگرم) تهیه شدند: VC0NSe0 (شاهد): جیره غذایی پایه بدون مکمل NSe و VC، VC0NSe0.5: جیره غذایی پایه + 5/0 میلی‌گرم NSe در کیلوگرم جیره، VC0NSe1: جیره غذایی پایه + 1 میلی‌گرم NSe در کیلوگرم جیره، VC500NSe0: جیره غذایی پایه + 500 میلی‌گرم VC در کیلوگرم جیره، VC1000NSe0: جیره غذایی پایه + 1000 میلی‌گرم VC در کیلوگرم جیره، VC500NSe0.5: جیره غذایی پایه + 500 میلی‌گرم VC + 5/0 میلی‌گرم NSe در کیلوگرم جیره، VC1000NSe0.5: جیره غذایی پایه + 1000 میلی‌گرم VC + 5/0 میلی‌گرم NSe در کیلوگرم جیره، VC500NSe1: جیره غذایی پایه + 500 میلی‌گرم VC + 1 میلی‌گرم NSe در کیلوگرم جیره، VC1000NSe1: جیره غذایی پایه + 1000 میلی‌گرم VC + 1 میلی‌گرم NSe در کیلوگرم جیره. ماهی‌ها به طور تصادفی به 9 گروه آزمایشی (مخزن سه تایی) تقسیم شدند که یکی از جیره ها را به مدت هشت هفته دریافت کردند. نتایج نشان داد که ماهی‌های تغذیه شده با جیره‌های VC500NSe1 و VC500NSe0.5 نسبت به سایر تیمارها به طور معنیداری نرخ رشد ویژه بالاتری داشتند. کمترین ضریب تبدیل خوراک در تیمار VC1000NSe1 و بیشترین در گروه کنترل مشاهده شد. نتایج نشان می‌دهد که ترکیب NSe و VC اثرات مثبتی بر رشد و شاخص های تغذیهای ماهی کپور معمولی داشته است. به طور کلی، جیره غذایی غنی شده با 500 میلی گرم VC و 1 میلی گرم نانوسلنیوم (VC500NSe1) برای افزایش رشد ماهی کپور معمولی توصیه می‌شود.
علوم زیستی دریا
امین قائدطاهری؛ سعید کیوان شکوه؛ سید محمد موسوی؛ حسین پاشا زانوسی
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی اثر نانوذرات سلنیوم، نانومنیزیم و ترکیب آنها بر عملکرد رشد، شاخص های تغذیهای، میزان بازماندگی، میزان تجمع کبدی نانو سلنیوم و نانومنیزیم در ماهی سی باس آسیایی با میانگین وزنی 1/16±32/78 گرم به مدت 40 روز انجام گرفت. پس از چهار هفته سازگاری با شرایط آزمایشی، 96 ماهی به صورت کاملا تصادفی در 12 تانک استوانهای ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی اثر نانوذرات سلنیوم، نانومنیزیم و ترکیب آنها بر عملکرد رشد، شاخص های تغذیهای، میزان بازماندگی، میزان تجمع کبدی نانو سلنیوم و نانومنیزیم در ماهی سی باس آسیایی با میانگین وزنی 1/16±32/78 گرم به مدت 40 روز انجام گرفت. پس از چهار هفته سازگاری با شرایط آزمایشی، 96 ماهی به صورت کاملا تصادفی در 12 تانک استوانهای فایبرگلاس 300 لیتری به تعداد مساوی توزیع شدند. 4 تیمار شامل شاهد فاقد نانوسلنیوم و نانومنیزیم، 4 میلی گرم نانوسلنیوم، 0/5 گرم نانومنیزیم، 4 میلی گرم نانوسلنیوم، 0/5 گرم نانومنیزیم، 4 میلی گرم نانو سلنیوم، 0/5 گرم نانومنیزیم در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفتند. ماهیان روزانه تا حد سیری و در دو وعده تغذیه شدند. زیست سنجی از ماهیان در تمام تیمارها در انتهای دوره آزمایش صورت گرفت. نمونه های مورد نیاز جهت سنجش تجمع کبدی، در انتهای دوره جمع آوری شد. نتایج این مطالعه نشان داد که وزن نهایی در تیمار نانوذرات سلنیوم در مقایسه با گروه کنترل اختلاف معنی داری داشت (0/05>P)، درصد افزایش وزن بدن و نرخ رشد ویژه در تیمار ترکیی نانوذرات سلنیوم+نانوذرات منیزیم در مقایسه با گروه کنترل اختلاف معنی داری داشت (0/05>P). شاخص های تغذیه ای ضریب بازده پروتئین، مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری نداشتند(0/05>P). نتایج نشان داد که میزان بازماندگی بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنیداری ندارد (0/05>P). بیشترین میزان تجمع سلنیوم و منیزیم در کبد، به ترتیب مربوط به تیمارهای نانوذرات سلنیوم و نانوذرات سلنیوم+ نانوذرات منیزیم بودند که اختلاف معنی داری با سایر تیمارها داشتند (0/05>P).
علوم زیستی دریا
حامد دیلمی پور؛ سید محمد موسوی؛ محمد ذاکری؛ پریتا کوچنین؛ سعید کیوان شکوه
چکیده
این مطالعه با هدف بررسی اثر نانوذرات سلنیوم، منیزیم و ترکیب آنها بر رشد و آنزیم های گوارشی ماهی سیباس آسیایی با میانگین وزنی 1/16±32/78 گرم به مدت 42 روز انجام گرفت. پس از سازگاری با شرایط آزمایشی، 96 ماهی به صورت کاملا تصادفی در 12 تانک استوانهای فایبرگلاس 300 لیتری به تعداد مساوی توزیع شدند. 4 تیمار شامل تیمار کنترل، تیمار mg/kg4 ...
بیشتر
این مطالعه با هدف بررسی اثر نانوذرات سلنیوم، منیزیم و ترکیب آنها بر رشد و آنزیم های گوارشی ماهی سیباس آسیایی با میانگین وزنی 1/16±32/78 گرم به مدت 42 روز انجام گرفت. پس از سازگاری با شرایط آزمایشی، 96 ماهی به صورت کاملا تصادفی در 12 تانک استوانهای فایبرگلاس 300 لیتری به تعداد مساوی توزیع شدند. 4 تیمار شامل تیمار کنترل، تیمار mg/kg4 نانوسلنیوم، تیمار mg/kg 500 نانومنیزیم و تیمار ترکیبی mg/kg 4 نانوسلنیوم و mg/kg 500 نانومنیزیم، مورد بررسی قرار گرفتند. ماهیان روزانه در حد سیری و تا حد 3% وزن بدن، در دو وعده تغذیه شدند. نمونه های مورد نیاز جهت سنجش شاخص های رشد و آنزیم های گوارشی در انتهای دوره جمع آوری شدند. نتایج حاصل نشان داد که در ماهیان تغذیه شده با تیمار ترکیبی، بالاترین میزان افزایش وزن بدن به میزان 58/26 ±33/131 درصد و نرخ رشد ویژه، به میزان 28/0 ±08/2 درصد به روز، را نشان داد که با تیمار کنترل (به ترتیب 21/26±65/65 و 32/0 ±23/1)، دارای اختلاف معنیداری بود (P<0/05). نتایج این مطالعه نشان داد که آنزیمهای گوارشی آلکالین فسفاتاز، لیپاز، تریپسین و کیموتریپسین بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری داشتند (05/0P<)، به طوریکه بیشترین میزان فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز در تیمار نانوسلنیوم (U/mg protein 00/82±06/611)، و بیشترین میزان آنزیم های لیپاز (U/mg protein 03/0±86/0)، تریپسین (U/mg protein 0/001±0/0540) و کیموتریپسین (U/mg protein 004/0±214/0) در تیمار نانومنیزیم مشاهده گردید (0/05<P)، درصورتیکه آنزیم آمیلاز بین تیمارهای آزمایشی اختلاف معنیداری را نشان نداد (05/0P>). نتایج مطالعه حاضر نشان داد که افزودن نانوذرات سلنیوم و منیزیم به جیره غذایی ماهی سیباس آسیایی دارای اثرات مثبت بر رشد و آنزیمهای گوارشی بوده و با توجه به نتایج حاصله پیشنهاد داد که میتوان از مکمل نانوذارت منیزیم (mg/kg500) به تنهایی و یا به صورت ترکیبی با نانوذارت سلنیوم (mg/kg 4 نانوسلنیوم و mg/kg 500 نانومنیزیم) در جیره غذایی ماهی سیباس آسیایی استفاده نمود.